ภาษาพิดจิ้น คือ

• ภาษาแก้ขัด

• ภา     น. แสงสว่าง, รัศมี. ( ป. , ส. ).
• ภาษ     พาด ก. พูด, กล่าว, บอก. ( ส. ; ป. ภาส).
• ภาษา     น. ถ้อยคำที่ใช้พูดหรือเขียนเพื่อสื่อความของชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เช่น ภาษาไทย ภาษาจีน หรือเพื่อสื่อความเฉพาะวงการ เช่น ภาษาราชการ ภาษากฎหมาย
• จิ     ( แบบ ) ก. จะ เช่น จิปากทั้งลิ้นล้า เพื่อเจ้าเจียรจันทร์. ( ทวาทศมาส ).
• ิ้     พลิ้ว
• ภาษาพูด    n. ถ้อยคำที่ใช้พูดจากัน คำตรงข้าม: ภาษาเขียน ตัวอย่างการใช้: เนื่องจากเด็กยังไม่เข้าใจภาษาพูดได้ เขาจึงมีความรู้สึกไวเป็นพิเศษต่อกิริยาท่าทาง clf.: ภาษา
• ภาษาสุภาพ    ภาษาทางการ ภาษาเขียน
• นักภาษา    n. ผู้ที่มีความเชี่ยวชาญด้านการศึกษาภาษา ตัวอย่างการใช้: หมู่นี้นักภาษาถูกกล่าวหาบ่อยว่าเป็นผู้ที่ไล่ตามความเจริญ clf.: คน
• ภาษาจีน    n. ภาษาที่คนจีนใช้พูดจาติดต่อสื่อสารกัน, ภาษาประจำชาติหรือประเทศจีน ตัวอย่างการใช้: ภาษาจีนมีทั้งภาษาพูด ภาษาเขียน และภาษาที่เป็นสัญลักษณ์ clf.: ภาษา
• ภาษาชิน    ภาษาคุคิ ภาษาคุคิ-ชิน
• ภาษาถิ่น    น. ภาษาเฉพาะของท้องถิ่นใดท้องถิ่นหนึ่งที่มีรูปลักษณะเฉพาะตัวทั้งถ้อยคำและสำเนียงเป็นต้น.
• ภาษาฟิน    ภาษาฟินนิช ภาษาฟินแลนด์
• ภาษาพื้นเมือง    ภาษาถิ่น ภาษาท้องถิ่น การพูดภาษาพื้นเมือง ชื่อธรรมดาหรือชื่อทั่วไปของสัตว์หรือพืช ภาษาที่ใช้กันประจำวัน
• ภาษาไม่สุภาพ    ความหยาบคาย ความไม่สุภาพ พฤติกรรมหยาบคาย
• ภาษาคุคิ-ชิน    ภาษาชิน ภาษาคุคิ