มหันต์ คือ

• มะหันตะ-, มะหัน
  ว. ใหญ่, มาก, เช่น โทษมหันต์. (เมื่อเข้าสมาสกับศัพท์อื่น เป็น มห บ้าง มหา บ้าง เช่น มหัคฆภัณฑ์ คือ สิ่งของที่มีค่ามาก, มหาชน คือ ชนจำนวนมาก). (ป.).

• มหันต     มะหันตะ-, มะหัน ว. ใหญ่, มาก, เช่น โทษมหันต์. (เมื่อเข้าสมาสกับศัพท์อื่น เป็น มห บ้าง มหา บ้าง เช่น มหัคฆภัณฑ์ คือ สิ่งของที่มีค่ามาก, มหาชน คือ
• หัน     ๑ ก. ผันร่างไปทางใดทางหนึ่ง เช่น หันซ้าย คือ ผันร่างไปทางซ้าย หันขวา คือ ผันร่างไปทางขวา, ผินไปทางใดทางหนึ่ง เช่น
• มหันต-    มะหันตะ-, มะหัน ว. ใหญ่, มาก, เช่น โทษมหันต์. (เมื่อเข้าสมาสกับศัพท์อื่น เป็น มห บ้าง มหา บ้าง เช่น มหัคฆภัณฑ์ คือ สิ่งของที่มีค่ามาก, มหาชน คือ ชนจำนวนมาก). (ป.).
• คิมหันต์    น. ฤดูร้อน.
• มหันตภัย    n. ภัยที่ร้ายแรง , ตัวอย่างการใช้: ในชีวิตของเขาต้องประสบกับมหันตภัยหนักๆ หลายครั้ง
• มหันตโทษ    มะหันตะโทด น. โทษหนัก, คู่กับ ลหุโทษ = โทษเบา. (ป. มหนฺต + ส. โทษ).
• อย่างมหันต์    อย่างน่ากลัว อย่างมากๆ ลุกไหม้ เด่นชัด เผาไหม้ เลวระยำ โจ่งแจ้ง โต้ง ๆ
• โทษมหันต์    1) n. โทษที่เกิดจากการทำความผิดขั้นรุนแรง 2) n. สิ่งที่เป็นผลเสียอย่างร้ายแรง ตัวอย่างการใช้: ตับไก่มีทั้งคุณอนันต์และมีโทษมหันต์
• เป็นตุ่มหนอง    มีสิวมาก
• ที่ลุ่มหลงในตัณหา    ที่มีกิเลส ที่มีตัณหา
• มหาสงกรานต์    น. นักขัตฤกษ์ขึ้นปีใหม่อย่างเก่า เริ่มแต่พระอาทิตย์ย่างขึ้นสู่ราศีเมษ คือ วันที่ ๑๓ เมษายน เรียกว่า วันมหาสงกรานต์.
• มะม่วมหิมพานต์    เม็ดมะม่วงหิมพานต์
• เขียนตามหลัง    อักษรที่เขียนตามหลัง
• มหิ    (แบบ) น. แผ่นดิน. (ป., ส.).
• มหู    ก. ต้องการ. (ช.).

• เเต่ในคืนนั้น มันมีบางอย่างผิดพลาดไปอย่างมหันต์
• ทำให้คิมหันต์ยิ่งเรืองรอง ภายใต้ตะวันแห่งยอร์ค "
• เจ้ารู้ความผิดมหันต์ที่เจ้าได้ทำลงไปหรือเปล่า
• การอยู่ร่วมกับอดัม เป็นความผิดพลาดอย่างมหันต์
• ใครก็ตามที่เล่นกับถ้วย จะต้องชดใช้อย่างมหันต์
• ฉันตั้งชื้อน้ำหอมของฉันว่า ดวงดาวแห่งคิมหันต์
• นายสองคนคิดว่าเป็นเรื่องล้อเล่น เข้าใจผิดมหันต์นะ
• บางทีซักวันหนึ่งเมื่อเจ้ากลับสู่เกาะคิมหันต์
• อารอน ดาวิส ได้กระทำบาปมหันต์จากการเป็น โฮโมเซ็กชวล
• ท่านร้สึกว่าข้าทำผิดมหันต์ต่อท่าน และท่านถูก