มัตสริน คือ

• มัดสะริน
  น. คนตระหนี่. (ส. มตฺสรินฺ; ป. มจฺฉรี).

• สร     สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• ริน     ก. เทให้ไหลออกเรื่อย ๆ ทีละน้อย เช่น รินน้ำใส่ถ้วย. ว. เรื่อย ๆ, น้อย ๆ, เช่น น้ำไหลริน ลมพัดริน ๆ. น. ทองคำที่มีเนื้อหย่อนกว่าเนื้อ ๔
• มัตสระ    มัดสะระ ว. ตระหนี่, เห็นแก่ตัว, ริษยา. (ส. มตฺสร; ป. มจฺฉร).
• มัตสรรย์    มัดสัน น. ความตระหนี่; ความริษยา. (ส. มาตฺสรฺย; ป. มจฺฉริย).
• ศตสังวัตสร์    น. เวลานานชั่ว ๑๐๐ ปี. (ส.).
• สมพัตสร    -พัดสอน น. อากรสวนใหญ่เก็บจากผลของไม้ยืนต้นเป็นรายปี. (ส. สํวตฺสร ว่า ปี).
• สัมพัตสร    น. สมพัตสร. (ส.; ป. สํวจฺฉร).
• ชาตสระ    -สะ น. สระธรรมชาติ. (ป.).
• มัตสยะ    มัดสะยะ, มัดสะหฺยา น. ปลา. (ส. มตฺสฺย; ป. มจฺฉ).
• มัตสยา    มัดสะยะ, มัดสะหฺยา น. ปลา. (ส. มตฺสฺย; ป. มจฺฉ).
• ที่นั่งเสริม    อานหลัง อานเสริม
• มาตสรรย์    มาดสัน น. ความตระหนี่; ความริษยา; ใช้ว่า มัตสรรย์ ก็มี. (ส. มาตฺสรฺย; ป. มจฺฉริย).
• นินจุตสึ    นินจุตสุ
• นินจุตสุ    นินจุตสึ