มิจฉาทิฎฐิ คือ

• ความเห็นผิด
  มฤจฉาทิฎฐิ
  มิจฉาทิฐิ

• มิ     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• มิจฉา     มิดฉา ว. ผิด, แผลงใช้ว่า มฤจฉา ก็มี. ( ป. มิจฺฉา; ส. มิถฺยา).
• มฤจฉาทิฎฐิ    ความเห็นผิด มิจฉาทิฎฐิ มิจฉาทิฐิ
• มิจฉาทิฐิ    น. ความเห็นผิดจากทำนองคลองธรรม. (ป.).
• มัจฉา    น. ปลา. (ป. มจฺฉ; ส. มตฺสฺย).
• มุจฉา    มุด- น. การสลบ. (ป.; ส. มูรฺฉา).
• มิจฉาชีพ    น. การหาเลี้ยงชีวิตในทางผิด, อาชีพที่ผิดกฎหมาย, เช่น เขาประกอบมิจฉาชีพ. ว. ที่หาเลี้ยงชีวิตในทางผิด, ที่ประกอบอาชีพผิดกฎหมาย, เช่น พวกมิจฉาชีพ. (ป. มิจฺฉา + อาชีว).
• มิจฉาบถ    น. ทางดำเนินผิด. (ป.).
• มิจฉาสติ    น. ความระลึกในทางผิด. (ป.).
• ปฏิปุจฉาวาที    น. ผู้จำแนกธรรมหรือพยากรณ์ปัญหาธรรมด้วยวิธีย้อนถาม. (ป.).
• มฤจฉาทิฐิ    น. มิจฉาทิฐิ, ความเห็นผิดทางธรรม.
• มัจฉาชาติ    น. พวกปลา.
• มิจฉากัมมันตะ    น. “การงานอันผิด” คือ ประพฤติกายทุจริต. (ป.).
• มิจฉาจริยา    น. การประพฤติผิด.
• มิจฉาจาร    น. การประพฤติผิด. (ป. มิจฺฉา + อาจาร).