มุจฉา คือ

• มุด-
  น. การสลบ. (ป.; ส. มูรฺฉา).

• มุ     ก. ตั้งใจเอาจริงเอาจัง เช่น มุดูหนังสือ มุสู้ มุจะเอาชนะให้ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ มานะ เป็น มุมานะ เช่น เขามุมานะทำงาน.
• มัจฉา    น. ปลา. (ป. มจฺฉ; ส. มตฺสฺย).
• มิจฉา    มิดฉา ว. ผิด, แผลงใช้ว่า มฤจฉา ก็มี. (ป. มิจฺฉา; ส. มิถฺยา).
• มิจฉาชีพ    น. การหาเลี้ยงชีวิตในทางผิด, อาชีพที่ผิดกฎหมาย, เช่น เขาประกอบมิจฉาชีพ. ว. ที่หาเลี้ยงชีวิตในทางผิด, ที่ประกอบอาชีพผิดกฎหมาย, เช่น พวกมิจฉาชีพ. (ป. มิจฺฉา + อาชีว).
• มิจฉาทิฎฐิ    ความเห็นผิด มฤจฉาทิฎฐิ มิจฉาทิฐิ
• มิจฉาทิฐิ    น. ความเห็นผิดจากทำนองคลองธรรม. (ป.).
• มิจฉาบถ    น. ทางดำเนินผิด. (ป.).
• มิจฉาสติ    น. ความระลึกในทางผิด. (ป.).
• มัจฉาชาติ    น. พวกปลา.
• มิจฉากัมมันตะ    น. “การงานอันผิด” คือ ประพฤติกายทุจริต. (ป.).
• มิจฉาจริยา    น. การประพฤติผิด.
• มิจฉาจาร    น. การประพฤติผิด. (ป. มิจฺฉา + อาจาร).
• มิจฉาวาจา    น. “การเจรจาถ้อยคำผิด” คือ ประพฤติวจีทุจริต. (ป.).
• มิจฉาสมาธิ    น. สมาธิผิด, ความตั้งใจผิด. (ป.).
• มิจฉาสังกัปปะ    น. ความดำริในทางที่ผิด. (ป.).