ลูกตะกั่ว คือ

• (ปาก) น. ลูกปืน, กระสุนปืน.

• ลูก     น. ผู้มีกำเนิดจากพ่อแม่ หรือโดยปริยายถือว่ามีฐานะเสมือนลูก, คำที่พ่อแม่เรียกลูกของตนโดยตรง
• ตะ     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
• ตะกั่ว     น. แร่จำพวกโลหะ มีลักษณะอ่อน ละลายตัวง่าย มีหลายชนิดด้วยกัน ได้แก่ ตะกั่วเกรียบ คือ ตะกั่วกรอบ ตะกั่วนม คือ ตะกั่วอ่อน; ( โบ ) ดีบุก เช่น
• ลูกตะกร้อ    ตะกร้อ
• ตะกุกตะกัก    ว. ติด ๆ ขัด ๆ, ไม่สะดวก, ไม่ราบรื่น, (มักใช้แก่การอ่านหรือพูด).
• ที่ตะกุกตะกัก    ที่ลังเล ที่อึกอัก
• พืชฝักตระกูล ถั่ว    ฝักของพืชดังกล่าว
• การพูดตะกุกตะกัก    การพูดติดอ่าง การพูดอึกอัก
• พูดตะกุกกตะกัก    ป้ําๆ เป๋อๆ ระส่ําระสาย
• พูดตะกุกตะกัก    พูดติดอ่าง ตะกุกตะกัก เดินโซเซ พูดติดขัด พูดอึกอัก พูดละล่ําละลัก พูดอ้ําอึ้ง พูดเสียงสั่น
• วงศ์ตะกูล    กลุ่มคน ครอบครัว ญาติ ญาติพี่น้อง ญาติเกี่ยวดอง พ้อง วงศ์ เครือญาติ เผ่า เผ่าพันธุ์
• ธาตุตะกั่ว    ตะกั่ว เลขอะตอม 82 สารตะกั่ว
• บัวตะกั่ว    (โบ) น. ที่สำหรับไขน้ำให้ไหลลงมาเป็นฝอย.
• หัวตะกั่ว    ๑ น. (๑) ชื่อปลาขนาดเล็กหากินตามผิวน้ำชนิด Aplocheilus panchax ในวงศ์ Cyprinodontidae พบทั้งในน้ำจืดและน้ำกร่อย ลำตัวกลมยาว หัวโตกว้าง มองด้านข้างเห็นปลายแหลม สันหัวแบน ปากซึ่งอยู่ปลายสุดเชิดขึ้น ตา
• ตกตะกอน    ก. มีตะกอนนอนก้น.

• นี่ก็ได้ลูกตะกั่วฝังตูด มาเป็นเครื่องเตือนใจ
• ด้วยลูกตะกั่ว เราหมายถึงลูกตะกั่วกี่ลูกเนี่ย
• ด้วยลูกตะกั่ว เราหมายถึงลูกตะกั่วกี่ลูกเนี่ย
• กระจายกำลังออกไป แจกลูกตะกั่วให้พวกมันกินซะ
• ถ้าฉันรู้ฉันคงเอาลูกตะกั่วให้มันกิน ปังๆ ตายซะคาวบอย
• ผมได้ยินว่าเขากินลูกตะกั่ว ที่ไม่ถูกกับเขา
• ฉันจะเอาลูกตะกั่วนี่ ยัดเข้าหัวของหล่อนซะ
• เอาลูกตะกั่วเจากกะโหลกเขา รู้แล้วรู้รอดไป
• ฆ่าหมาเขา แล้วยิงผม ไม่มีลูกตะกั่วในนี้
• เเล้วถ้ากูยัดลูกตะกั่ว เข้าหน้ามึงหล่ะ ?