ศาฐยะ คือ

• สาถะ-
  น. สาไถย, ความคดโกง. (ส.; ป. สาเถยฺย).

• ยะ     ๑ คำประกอบข้างหน้าคำที่ตั้งต้นด้วย ย ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ยะยอง ยะยั่ง ยะยัด ยะย้อย ยะย้าย. ๒ ว.
• ศากยะ    สากกะยะ น. ชื่อวงศ์กษัตริย์วงศ์หนึ่งในเมืองกบิลพัสดุ์ เรียกว่า ศากยวงศ์, เรียกกษัตริย์ในวงศ์นี้ว่า ศากยะ. (ส. ศากฺย; ป. สกฺย).
• เศารยะ    -ระยะ น. ความกล้าหาญ; อำนาจ. (ส.).
• กาฐ    กาด (แบบ) น. ไม้ฟืน เช่น คือโกยกาฐอันกองแลนองธรณิภาค กลาดกล่นถกลหลาก อนันต์. (สรรพสิทธิ์), กาษฐะ ก็ใช้. (ป. กฏฺ; ส. กาษฺ).
• ปาฐ    -ถะ (แบบ) น. เรื่องราว, บาลี, คัมภีร์, วิธีสาธยายคัมภีร์พระเวท. (ป., ส.).
• ปาฐ-    -ถะ (แบบ) น. เรื่องราว, บาลี, คัมภีร์, วิธีสาธยายคัมภีร์พระเวท. (ป., ส.).
• รัฐยูทาห์    ยูทาห์ มลรัฐยูทาห์
• ปัฐยาวัต    ปัดถะหฺยาวัด (แบบ) น. ชื่อฉันท์ชนิดหนึ่ง ซึ่งกำหนดด้วยอักษร ๓๒ คำ มี ๔ บาท บาทละ ๘ คำ, บัฐยาพฤต หรือ อัษฎกฉันท์ ก็เรียก. (ป. ปฐฺยาวตฺต).
• มลรัฐยูทาห์    ยูทาห์ รัฐยูทาห์
• ทาฐะ    (แบบ) น. เขี้ยว, งาช้าง. (ป. ทาา; ส. ทาฒา).
• ทาฐิกะ    (ราชา) น. หนวด (ที่คาง), เครา. (ป. ทาิก; ส. ทาฒิก).
• ปาฐก    -ถก น. ผู้แสดงปาฐกถา. (ป., ส.).
• ปาฐะ    -ถะ (แบบ) น. เรื่องราว, บาลี, คัมภีร์, วิธีสาธยายคัมภีร์พระเวท. (ป., ส.).
• มุขบาฐ    มุกขะบาด, มุกขะ- น. การต่อปากกันมา, การบอกเล่าต่อ ๆ กันมาโดยมิได้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร, เช่น เรื่องนี้สืบมาโดยมุขบาฐ เรื่องนี้เป็นมุขปาฐะ.
• บัฐยาพฤต    บัดถะหฺยาพฺรึด น. ชื่อฉันท์ชนิดหนึ่งซึ่งกำหนดด้วยอักษร ๓๒ คำ มี ๔ บาท บาทละ ๘ คำ, ปัฐยาวัต หรือ อัษฎกฉันท์ ก็เรียก. (ส.; ป. ปฐฺยาวตฺต).