สระอุ คือ

• ตีนเหยียด

• สร     สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น
• สระ     ๑ สะ น. แอ่งน้ำขนาดใหญ่ ซึ่งเป็นเองหรือคนขุด. ( ป. สร; ส. สรสฺ). ๒ สะหฺระ น.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ระอุ     ว. ร้อนมาก ในความว่า อากาศร้อนระอุ แผ่นดินร้อนระอุ; สุกทั่ว เช่น ข้าวระอุ.
• อุ     น. น้ำเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.
• สระอิ    พินทุ รูปสระอิ
• สระอื้น    สฺระ- (กลอน) ก. สะอื้น.
• สระอู    ตีนคู้
• รูปสระอิ    พินทุ สระอิ
• สระอาด    สฺระ- (กลอน) ว. สะอาด.
• การกระอิสระ    การพึ่งพาตนเอง การรวมกลุ่มเพื่อช่วยเหลือตนเอง การแก้ปัญหาด้วยตนเอง
• พระอุระ    อก ทรวงอก หน้าอก พระทรวง
• ระอมระอา    (กลอน) ก. เบื่อหน่ายเต็มที.
• ระอิดระอา    ก. ระอา.
• สรุสระ    สะหฺรุสะหฺระ ว. ขรุขระ, ไม่เรียบร้อย.

• ปริมาณน้ำและก๊าซควบคุมอิสระอุณหภูมิน้ำเลือกจะสะดวก
• เป็นเจ้าของสถาบันเทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์ที่เป็นอิสระอุปกรณ์ที่ปรับปรุงใหม่วิศวกรที่ยอดเยี่ยม