สร้างความขุ่นเคือง คือ

• ทำให้โกรธ

• สร     สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น
• สร้าง     ๑ ส้าง ก. เนรมิต, บันดาลให้มีให้เป็นขึ้นด้วยฤทธิ์อำนาจ, เช่น พระพรหมสร้างโลก, ทำให้มีให้เป็นขึ้นด้วยวิธีต่าง ๆ กัน
• ร้า     ๑ น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง รูปคล้ายนกยาง, มักเรียกกันว่า อีร้า. ( พจน. ๒๔๙๓). ๒ น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่งทำด้วยปลาหมักเกลือ เรียกว่า ปลาร้า;
• ร้าง     ก. จากไปชั่วคราว เช่น นิราศร้างห่างเหเสน่หา, แยกกันอยู่แต่ยังไม่หย่าขาดจากกัน เช่น ผัวเมียร้างกัน. ว. ที่ถูกทอดทิ้ง เช่น พ่อร้าง แม่ร้าง,
• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• ความขุ่น     ความมัว
• ความขุ่นเคือง     n. ความรู้สึกไม่พอใจ , ชื่อพ้อง: ความโกรธเคือง, ความโกรธ, ความเคือง ตัวอย่างการใช้:
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• ขุ่น     ว. มีลักษณะมัว ไม่ใส ไม่ชัดเจน.
• ขุ่นเคือง     ก. โกรธกรุ่น ๆ อยู่ในใจ, เคืองขุ่น ก็ว่า.
• เค     โพแทสเซียม ตัวเค
• เคือง     ก. ไม่พอใจและเริ่มรู้สึกโกรธ; ระคาย เช่น เคืองตา, รำคาญ เช่น เคืองหู เคืองใจ.
• คือ     สัน. เท่ากับ, ได้แก่. ก. เป็น เช่น โลกคือดาวดวงหนึ่ง.
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,

• และเขาต้องการสร้างความขุ่นเคืองเพิ่มมากขึ้น
• แม่เคยบอกว่าบางที ผมอาจสร้างความขุ่นเคือง
• สร้างความขุ่นเคืองใจ ให้ข้ากับประชาชน
• งานนั้นสร้างความขุ่นเคืองให้แก่โบสถ์ จนกระทั่งถึงวันที่เขาตาย .
• แก้ไขความผิดพลาดให้เพื่อนร่วมงาน สามารถสร้างความขุ่นเคืองใจได้
• งานในชีวิตของเขาสร้างวิทยาศาสตร์ยุคใหม่ นั่นสร้างความขุ่นเคืองจากทางโบสถ์ .