สัชฌุกร คือ

• น. ช่างเงิน. (ป.).

• สัชฌ     น. เงิน. ( ป. ).
• สัชฌุ     น. เงิน. ( ป. ).
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• สัชฌกร    น. ช่างเงิน. (ป.).
• สัชฌ-    น. เงิน. (ป.).
• สัชฌะ    น. เงิน. (ป.).
• สัชฌุการ    น. ช่างเงิน. (ป.).
• สัชฌการ    น. ช่างเงิน. (ป.).
• สัชฌายะ    ก. สังวัธยาย. (ป.; ส. สฺวาธฺยาย).
• มัชฌ    มัดชะ- น. ท่ามกลาง. (ป.; ส. มธฺย).
• มัชฌ-    มัดชะ- น. ท่ามกลาง. (ป.; ส. มธฺย).
• วัชฌ์    ก. ฆ่า, ทำให้ตาย. (ป.).
• มัชฌันติก    มัดชันติกะ- น. เวลาเที่ยงวัน, คู่กับ วิมัชฌันติก ว่า เวลาเที่ยงคืน. (ป.).
• มัชฌันติก-    มัดชันติกะ- น. เวลาเที่ยงวัน, คู่กับ วิมัชฌันติก ว่า เวลาเที่ยงคืน. (ป.).
• มัชฌิม    มัดชิมะ-, มัดชิมมะ-, มัดชิม- ว. ปานกลาง. (ป. มชฺฌิม).