สัชฌุ คือ
- สัชฌ น. เงิน. ( ป. ).
- สัชฌ- น. เงิน. (ป.).
- สัชฌกร น. ช่างเงิน. (ป.).
- สัชฌะ น. เงิน. (ป.).
- สัชฌุกร น. ช่างเงิน. (ป.).
- สัชฌุการ น. ช่างเงิน. (ป.).
- สัชฌการ น. ช่างเงิน. (ป.).
- สัชฌายะ ก. สังวัธยาย. (ป.; ส. สฺวาธฺยาย).
- มัชฌ มัดชะ- น. ท่ามกลาง. (ป.; ส. มธฺย).
- มัชฌ- มัดชะ- น. ท่ามกลาง. (ป.; ส. มธฺย).
- วัชฌ์ ก. ฆ่า, ทำให้ตาย. (ป.).
- มัชฌันติก มัดชันติกะ- น. เวลาเที่ยงวัน, คู่กับ วิมัชฌันติก ว่า เวลาเที่ยงคืน. (ป.).
- มัชฌันติก- มัดชันติกะ- น. เวลาเที่ยงวัน, คู่กับ วิมัชฌันติก ว่า เวลาเที่ยงคืน. (ป.).
- มัชฌิม มัดชิมะ-, มัดชิมมะ-, มัดชิม- ว. ปานกลาง. (ป. มชฺฌิม).
- มัชฌิม- มัดชิมะ-, มัดชิมมะ-, มัดชิม- ว. ปานกลาง. (ป. มชฺฌิม).