สัตตบงกช คือ

• สัดตะบงกด
  น. ชื่อบัวหลวงพันธุ์หนึ่ง. (ดู บัว).

• สัต     ๑ สัด, สัดตะ- ว. ดี, งาม; น่านับถือ. ( ส. ). ๒ สัด, สัดตะ- ว. เจ็ด. ( ป. สตฺต; ส. สปฺต).
• ตบ     ๑ น. ชื่อไม้น้ำในวงศ์ Pontederiaceae มี ๒ ชนิด คือ ชนิด Monochoria hastata (L.) Solms ขึ้นตามท้องนาที่แฉะและน้ำนิ่ง ดอกสีน้ำเงิน
• บง     ๑ น. ชื่อไผ่ชนิด Bambusa tulda Roxb. ในวงศ์ Gramineae ไม่มีหนาม ปล้องสั้น เนื้อลำหนา ใช้จักตอก. ๒ ( กลอน ) ก. มองดู, แลดู, เช่น
• บงก     ( แบบ ) น. เปือกตม, โคลน, โดยมากใช้ประกอบหน้าคำอื่น เช่น บงกช ว่า ของที่เกิดในเปือกตม คือ บัว. ( ป. , ส. ปงฺก).
• บงกช     บงกด น. บัว. ( ป. , ส. ปงฺกช).
• งก     ๑ ก. แสดงอาการอยากได้หรือไม่อยากเสียจนเกินควร. ว. มีอาการสั่นอย่างคนแก่หรืออย่างกลัวหรืออย่างหนาวมาก. ๒ น.
• กช     กด, กดชะ- ( กลอน ; ตัดมาจาก บงกช) น. ดอกบัว เช่น ดุจบัวอันบานชู กชกรรณิกามาศ. ( สมุทรโฆษ ), โดยมากใช้เข้าคู่กับคำ กร เป็น กรกช เช่น
• สัตตบุษย์    สัดตะบุด น. (๑) ชื่อบัวหลวงพันธุ์หนึ่ง. (ดู บัว). (๒) เทียนสัตตบุษย์. (ดู เทียนสัตตบุษย์).
• บงกชกร    -กดชะกอน (กลอน) น. มือมีรูปอย่างดอกบัวตูม, กระพุ่มมือ, มือ เช่น กระพุ่มบงกชกร. (เพชรมงกุฎ).
• บทบงกช    บดทะ- (กลอน) น. บัวบาท, เท้า. (ส. ปทปงฺกช).
• บาทบงกช    บาดทะบงกด, บาดบงกด น. บัวบาท, บัวรองเท้า, หมายความว่า เท้าพระพุทธเจ้าหรือพระเจ้าแผ่นดิน. (ป., ส. ปาทปงฺกช).
• สัตตบรรณ    สัดตะบัน น. ชื่อบัวสายพันธุ์หนึ่ง. (ดู บัว).
• บงก-    (แบบ) น. เปือกตม, โคลน, โดยมากใช้ประกอบหน้าคำอื่น เช่น บงกช ว่า ของที่เกิดในเปือกตม คือ บัว. (ป., ส. ปงฺก).
• บงก์    (แบบ) น. เปือกตม, โคลน, โดยมากใช้ประกอบหน้าคำอื่น เช่น บงกช ว่า ของที่เกิดในเปือกตม คือ บัว. (ป., ส. ปงฺก).
• บงการ    ก. ระบุชี้ให้ดำเนินการตาม, ควบคุมดูแลสั่งการเฉียบขาด.