สัตตบุษย์ คือ

• สัดตะบุด
  น. (๑) ชื่อบัวหลวงพันธุ์หนึ่ง. (ดู บัว).
  (๒) เทียนสัตตบุษย์. (ดู เทียนสัตตบุษย์).

• สัต     ๑ สัด, สัดตะ- ว. ดี, งาม; น่านับถือ. ( ส. ). ๒ สัด, สัดตะ- ว. เจ็ด. ( ป. สตฺต; ส. สปฺต).
• ตบ     ๑ น. ชื่อไม้น้ำในวงศ์ Pontederiaceae มี ๒ ชนิด คือ ชนิด Monochoria hastata (L.) Solms ขึ้นตามท้องนาที่แฉะและน้ำนิ่ง ดอกสีน้ำเงิน
• บุ     ก. ตีให้เข้ารูป เช่น บุขัน, เอาของบาง ๆ หุ้มข้างนอก เช่น บุหนัง บุพลาสติก หรือรองข้างใน เช่น บุหลังคา.
• บุษย     บุดสะยะ-, บุด, บุดสะยะ, ปุดสะยะ, ปุดสะ น. ดาวฤกษ์ที่ ๘ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปปุยฝ้าย พวงดอกไม้ ดอกบัว หรือ โลง, ดาวปุยฝ้าย ดาวพวงดอกไม้ ดาวดอกบัว
• บุษย์     ปุดสะยะ, ปุดสะ, บุด, บุดสะยะ น. ดาวฤกษ์ที่ ๘ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปปุยฝ้าย พวงดอกไม้ ดอกบัว หรือโลง, ดาวปุยฝ้าย ดาวพวงดอกไม้ ดาวดอกบัว ดาวโลง
• เทียนสัตตบุษย์    น. ชื่อเรียกผลแก่แห้งของไม้ล้มลุกชนิด Pimpinella anisum L. ในวงศ์ Umbelliferae ใช้เป็นเครื่องเทศ.
• สัตตบงกช    สัดตะบงกด น. ชื่อบัวหลวงพันธุ์หนึ่ง. (ดู บัว).
• สัตตบรรณ    สัดตะบัน น. ชื่อบัวสายพันธุ์หนึ่ง. (ดู บัว).
• ชาตบุษย์    ชาดตะบุด น. ชื่อบัวชนิดหนึ่ง.
• สัตตู    น. ข้าวตู. (ป. สตฺตุ; ส. สกฺตุ).
• สัตบถ    น. ทางที่ถูก, คติที่ชอบ. (ส.).
• สัตบุรุษ    สัดบุหฺรุด น. คนที่เป็นสัมมาทิฐิ, คนดีน่านับถือ มีคุณธรรม ประพฤติอยู่ในศีลในธรรม. (ส. สตฺปุรุษ; ป. สปฺปุริส).
• สัตบรรณ    สัดตะ- ดู ตีนเป็ด. (ป. สตฺตปณฺณ; ส. สปฺตปรฺณ).
• สัตบริภัณฑ์    สัดตะบอริพัน, สัดตะพัน น. ภูเขาที่ล้อมเป็นวงกลมรอบเขาพระสุเมรุเป็นชั้น ๆ รวม ๗ ชั้น สูงลดหลั่นกันลงมาตามลำดับชื่อภูเขาชั้นในที่สุดจากเขาพระสุเมรุออกมา คือ ยุคนธร อิสินธร กรวิก สุทัสนะ เนมินธร วินตกะ
• สัตตะ    ๑ สัด, สัดตะ- ว. เจ็ด. (ป. สตฺต; ส. สปฺต). ๒ ก. ข้องอยู่, ติดอยู่, พัวพัน. น. สัตว์. (ป.).