สัตตาห คือ
- สัต ๑ สัด, สัดตะ- ว. ดี, งาม; น่านับถือ. ( ส. ). ๒ สัด, สัดตะ- ว. เจ็ด. ( ป. สตฺต; ส. สปฺต).
- ตา ๑ น. พ่อของแม่, ผัวของยาย, ชายที่เป็นญาติชั้นเดียวกับพ่อของแม่หรือที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับตา, ( ปาก ) คำเรียกชายสูงอายุที่ตนไม่ค่อยเคารพนับถือ
- สัตตาห- น. เจ็ดวัน.
- สัตตาหกรณียะ สัดตาหะกะระนียะ, สัดตาหะกอระนียะ น. กิจที่พึงทำเป็นเหตุให้ภิกษุออกจากวัดไปพักแรมในที่อื่นในระหว่างพรรษาได้ไม่เกิน ๗ วัน เช่นเพื่อไปพยาบาลภิกษุสามเณรหรือบิดามารดาที่ป่วยไข้หรือเพื่อบำรุงศรัทธาของทายก
- สัตตาหกาลิก น. ของที่เก็บไว้ฉันได้ชั่วคราวเพียง ๗ วัน ได้แก่ เภสัชทั้ง ๕ คือ เนยใส เนยข้น น้ำมัน น้ำผึ้ง น้ำอ้อย. (ป.).
- ภัตตาหาร น. อาหารสำหรับภิกษุสามเณรฉัน. (ป. ภตฺต + อาหาร).
- รู้สึกเมตตา มีความกรุณาปราณี รู้สึกเห็นใจ เต็มไปด้วยความเมตตา เปี่ยมด้วยความเมตตา
- สัตตู น. ข้าวตู. (ป. สตฺตุ; ส. สกฺตุ).
- กัลกัตตา เมืองหลวงของรัฐเบงกอลในประเทศอินเดีย
- ปัตตานี n. ชื่อเมืองหรือจังหวัดในภาคใต้ของไทย ชื่อพ้อง: จังหวัดปัตตานี ตัวอย่างการใช้: งานประจำปีจังหวัดปัตตานีปีนี้มีคนมากกว่าปีที่แล้ว clf.: จังหวัด
- มัตตา น. มาตรา. (ป. มตฺต; ส. มาตฺรา).
- มุตตา มุด- น. ไข่มุก, โบราณหมายถึงแก้วชนิดหนึ่ง สีหมอกอ่อน ๆ คล้ายสีไข่มุก. (ป.; ส. มุกฺตา).
- วัตตา น. ผู้กล่าว, ผู้พูด. (ป.; ส. วกฺตฺฤ).
- อนัตตา ว. ไม่ใช่อัตตา, ไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตน. (ป.).
- อภิอัตตา ซูเปอร์อีโก้