สิโรตม์ คือ

• น. หัว, เบื้องสูงสุดของหัว. (ป. สิร + อุตฺตม).

• สิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
• โร     โต ป่อง
• ตม     ตะมะ- น. ความมืด, ความเศร้าหมอง, ความเขลา. ( ป. ; ส. ตมสฺ). ๒ น. ดินเปียกที่เหนียวกว่าเลน.
• วโรตมะ    วะรุดดม, วะรุดตะมะ, วะโรดม, วะโรดตะมะ ว. ประเสริฐสุด. (ป. วร + อุตฺตม).
• สัตม    ว. ที่ ๗. (ป. สตฺตม).
• สัตม-    ว. ที่ ๗. (ป. สตฺตม).
• ลิตมัส    ลิดมัด น. สารประกอบอินทรีย์ชนิดหนึ่งลักษณะเป็นผงสีม่วง ละลายน้ำได้ สารละลายลิตมัสให้สีแดงเมื่อถูกกรด แต่ให้สีน้ำเงินเมื่อถูกด่าง ใช้ประโยชน์ในเคมีวิเคราะห์และใช้ทดสอบสภาพกรดหรือด่างของดิน. (อ. litmu
• โรตี    น. ชื่ออาหารแขกชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลีนวดแล้วแผ่เป็นแผ่น ทอดในกระทะแบน ๆ กินเป็นอาหารคาวอย่างขนมปัง หรือกินเป็นอาหารหวานก็ได้โดยโรยน้ำตาลทราย นม เป็นต้น.
• นิวโรโตมี    การตัดเส้นประสาท การผ่าตัดสมอง
• สัตมวาร    สัดตะมะวาน น. วันที่ครบ ๗, วันทำบุญครบ ๗ วันของผู้ตาย.
• อาร์เตมิส    ซินเธีย
• ตม-    ๑ ตะมะ- น. ความมืด, ความเศร้าหมอง, ความเขลา. (ป.; ส. ตมสฺ).
• ตม.    กองตรวจคนเข้าเมือง
• โรตีโนน    เดอรีส
• โรตีเฟอร์    rotifera