หยักเหยา คือ
หฺยักเหฺยา
ก. จู้จี้, รบกวน.
- หย หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
- หยัก ก. เฉือนหรือควั่นให้เป็นรอยคอด, ทำให้เป็นรอยเป็นแง่, เช่น หยักไม้. น. รอยควั่น, รอยคอด, เช่น ควั่นหัวเสาให้เป็นหยัก บากไม้ให้เป็นหยัก. ว. คด ๆ
- ยัก ๑ ก. อาการที่คิ้ว ไหล่ หรือก้น เป็นต้น ยกขึ้นยกลง, ทำให้คิ้ว ไหล่ หรือก้น เป็นต้น ยกขึ้นยกลง, เช่น ยักคิ้ว ยักไหล่ เดินก้นยักไปยักมา;
- เห ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
- เหย เหฺย ว. เบ้ (ใช้แก่หน้า).
- เหยา เหฺยา ก. ยั่วให้โกรธ.
- ยา น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
- ดูถูกเหยียดหยาม รังเกียจ ดูถูก ดูถูกดูหมิ่น ดูถูกดูแคลน เย้ยหยัน เหยียดหยาม หยามน้ําหน้า หยามหน้า
- ยักยี่ยักเหยา -เหฺยา ก. พูดเซ้าซี้จะเอาให้ได้.
- เหยาะ ก. หยอดหรือหยดลงแต่น้อยตามต้องการ.
- โหยกเหยก โหฺยกเหฺยก ว. ไม่อยู่กับร่องกับรอย, ไม่แน่นอน, (ใช้แก่การพูด), เช่น พูดจาโหยกเหยก; โยเย, ขี้อ้อน, ร้องไห้งอแง, (ใช้แก่เด็ก) เช่น เด็กคนนี้โยเยโหยกเหยกจริง.
- เหยีดหยาม เดินโอ้อวด แสดงโอ้อวด โบก สะบัดพลิ้ว โอ้อวด โอ้อวดด้วยตัวเอง
- เหยียดหยาม ก. ดูหมิ่น.
- การดูถูกเหยียดหยาม การดูหมิ่น ความรังเกียจ
- คนที่น่าดูถูกเหยียดหยาม คนตะกละและคนหยาบคาย หมู หมูบ้าน
มือถือ