หัวแหวน คือ
สัทอักษรสากล: [hūa waēn] การออกเสียง:
"หัวแหวน" การใช้"หัวแหวน" อังกฤษ
ความหมาย
มือถือ
- -แหฺวน
น. ผักคราดหัวแหวน. (ดู คราด ๒).
- หัว ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
- แห ๑ น. ชื่อเครื่องจับปลาชนิดหนึ่ง ถักเป็นตาข่าย ใช้ทอดแผ่ลงในน้ำแล้วค่อย ๆ ดึงขึ้นมา. ๒ ( ถิ่น-ปักษ์ใต้, อีสาน ) ว. เปรียว, ไม่เชื่อง. ๓ (
- แหว แหฺว ว. ลักษณะของเสียงดังที่แสดงอาการดุ. ก. แผดเสียงดุ.
- แหวน แหฺวน น. เครื่องประดับสำหรับสวมนิ้วทำด้วยเงินหรือทองเป็นต้น, เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะเป็นวงว่า วงแหวน เช่น ถนนวงแหวน พื้นที่วงแหวน.
- หวน ก. เวียนกลับ เช่น ลมหวน.
- วน วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
- ศิษย์หัวแก้วหัวแหวน น. ศิษย์ที่ครูบาอาจารย์รักใคร่เอ็นดูมาก.
- หัวแก้วหัวแหวน ว. ที่รักใคร่เอ็นดูมาก, ที่โปรดปรานมาก, เช่น ลูกศิษย์หัวแก้วหัวแหวน.
- ลูกหัวแก้วหัวแหวน น. ลูกที่พ่อแม่โปรดปรานมากที่สุด.
- ผักคราดหัวแหวน ดู คราด ๒.
- แจ๋วแหวว ว. มีประกายสดใส.
- แป๋วแหวว แจ๋ว แป๋ว แป๋วๆ แวววับ ใส
- หัวแหลม -แหฺลม น. ปลายแห่งแผ่นดินที่ยื่นออกไปในน้ำ. ว. ฉลาดหลักแหลม.
- ตาแหวน น. ตาที่มีเส้นสีขาวหรือสีงาช้างเวียนรอบขอบตาดำ (มักใช้แก่ม้า วัว ควาย).
- วงแหวน -แหฺวน น. โลหะหรือแผ่นหนังเป็นต้นที่ทำเป็นรูปแหวนสำหรับรองอย่างที่หัวสลักเกลียวหรือที่เพลา เพื่อกันสึกหรอหรือเพื่อให้กระชับแน่น, มักเรียกว่า แหวน, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั
ประโยค
- ที่จะละทิ้งเลือดหัวแก้วหัวแหวนดังกล่าวหรือไม่
- สู่อดีตของฉัน ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนและสหายรักเก่า
- นั่นก็คือลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของวิคตอเรีย
- ตอนที่คุณจะได้รู้ว่า หัวแก้วหัวแหวนของฉันมันเป็นอย่างไร
- ผมรักเค้ามากเลยอ้ะ ลูกชายหัวแก้วหัวแหวน ..
- เพชรที่อยู่ที่หัวแหวนมันใหญ่ประมาณนี้
- ต้องเป็นความทรงจำหัวแก้วหัวแหวนของเขา
- เขาอยากจะเป็น ลูกหัวแก้วหัวแหวนของคุณ
- ถึงมันจะเป็นหัวแก้วหัวแหวนมานาน แต่เป็นความต้องการของชาวบ้าน
- ผู้ชายสัตว์หัวแหวนสไตล์อินเดียรูปจากเหล็กไทเทเนียมสูงสวยงาม