หัวโกร๋น คือ
สัทอักษรสากล: [hūa krōn] การออกเสียง:
"หัวโกร๋น" การใช้"หัวโกร๋น" อังกฤษ"หัวโกร๋น" จีน
ความหมาย
มือถือ
- หัวล้าน
หัวโล้น
ซึ่งมีศีรษะล้าน
- หัว ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
- โก พี่
- โกร๋น โกฺร๋น ว. ร่วงโรยเกือบหมด, มีอยู่น้อย, มีห่าง ๆ, เช่น ต้นไม้ใบโกร๋น, มีผมน้อย ในคำว่า หัวโกร๋น.
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กริ้วโกรธ กริ้ว มาระ โกรธ โกรธา โกรธเคือง โกรธแค้น โมโห เคือง
- หัวโล้น ๑ น. หัวที่โกนผมหมด. ๒ ดู กระเบียน (๒).
- เกรี้ยวโกรธ ก. โกรธจัด, โกรธเกรี้ยว ก็ว่า.
- ที่หัวโล้น ที่หัวล้าน ที่ไม่มีขน ัที่ไม่มีผม
- ความกริ้วโกรธ ความโมโห ความแก้แค้น adj
- หัวไวโอลิน ความไม่มีอะไร
- นิโกร คนดํา คนนิโกร คนผิวดำ ชาวนิโกร ชาวผิวดำ คนผิวหมึก หญิงผิวหมึก คนผิวดำที่เนื่องจากเชื้อชาติ คนผิวดํา คนเชื้อสายนิโกร
- โกรต๋น โกฺร- ดู โกสน.
- อิมมิวโนโกลบูลิน อิมมูนโกลบูลิน แกมมาโกลบูลิน
- โอโวโกลบูลิน คอนไกลซินิน ฟาสิโอลิน วิซิลิน เลกลูมิน โกลบูลิน โอโวมูซิน ไกลซินิน
- ตัวโกง n. ผู้แสดงบทร้าย มักใช้อุบายเล่ห์เหลี่ยมเพื่อให้ประโยชน์ที่ตนต้องการโดยไม่คำนึงถึงศีลธรรม ชื่อพ้อง: ตัวร้าย ตัวอย่างการใช้: ตัวโกงในละครมักจะเป็นคนมีหนวด