เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

หัวโกร๋น คือ

สัทอักษรสากล: [hūa krōn]  การออกเสียง:
"หัวโกร๋น" การใช้"หัวโกร๋น" อังกฤษ"หัวโกร๋น" จีน
ความหมายมือถือ
  • หัวล้าน
    หัวโล้น
    ซึ่งมีศีรษะล้าน
  • หัว     ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
  • โก     พี่
  • โกร๋น     โกฺร๋น ว. ร่วงโรยเกือบหมด, มีอยู่น้อย, มีห่าง ๆ, เช่น ต้นไม้ใบโกร๋น, มีผมน้อย ในคำว่า หัวโกร๋น.
  • กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
  • กริ้วโกรธ    กริ้ว มาระ โกรธ โกรธา โกรธเคือง โกรธแค้น โมโห เคือง
  • หัวโล้น    ๑ น. หัวที่โกนผมหมด. ๒ ดู กระเบียน (๒).
  • เกรี้ยวโกรธ    ก. โกรธจัด, โกรธเกรี้ยว ก็ว่า.
  • ที่หัวโล้น    ที่หัวล้าน ที่ไม่มีขน ัที่ไม่มีผม
  • ความกริ้วโกรธ    ความโมโห ความแก้แค้น adj
  • หัวไวโอลิน    ความไม่มีอะไร
  • นิโกร    คนดํา คนนิโกร คนผิวดำ ชาวนิโกร ชาวผิวดำ คนผิวหมึก หญิงผิวหมึก คนผิวดำที่เนื่องจากเชื้อชาติ คนผิวดํา คนเชื้อสายนิโกร
  • โกรต๋น    โกฺร- ดู โกสน.
  • อิมมิวโนโกลบูลิน    อิมมูนโกลบูลิน แกมมาโกลบูลิน
  • โอโวโกลบูลิน    คอนไกลซินิน ฟาสิโอลิน วิซิลิน เลกลูมิน โกลบูลิน โอโวมูซิน ไกลซินิน
  • ตัวโกง    n. ผู้แสดงบทร้าย มักใช้อุบายเล่ห์เหลี่ยมเพื่อให้ประโยชน์ที่ตนต้องการโดยไม่คำนึงถึงศีลธรรม ชื่อพ้อง: ตัวร้าย ตัวอย่างการใช้: ตัวโกงในละครมักจะเป็นคนมีหนวด
ประโยค
  • หากเธอเห็นพวกเรา เธอคงจับไข้หัวโกร๋น
  • เผาผมซะหัวโกร๋นก็ยังได้