ห่างโหย คือ

• แรมโรย

• ห่า     ๑ น. ชื่อผีจำพวกหนึ่ง ถือกันว่าทำให้เกิดโรคระบาดอย่างร้ายแรง เป็นเหตุให้คนตายจำนวนมาก เช่น โรคลงราก (อหิวาตกโรค) กาฬโรค จึงเรียกโรคนี้ว่า
• ห่าง     ว. ไกล เช่น ห่างหูห่างตา บ้านอยู่ห่างถนนมาก, บางทีใช้เข้าคู่กันเป็น ห่างไกล; ไม่ชิด เช่น ญาติห่าง ๆ, ไม่ถี่ เช่น มีลูกห่าง.
• โหย     โหยฺ ก. อ่อนกำลัง, อ่อนใจ; ครวญถึง, ร่ำร้อง; มักใช้ประกอบคำอื่น ๆ เช่น โหยหา โหยหิว โหยหวน โหยไห้.
• หย     หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
• หิวโหย    v. อดอยากไม่มีอาหารจะกิน ตัวอย่างการใช้: คนชนบทยากจนมีฐานะความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นไม่ต้องอดอยากหิวโหยต่อไปเพราะความช่วยเหลือจากรัฐ
• โป้งโหยง    -โหฺยง ว. จองหอง, เย่อหยิ่ง.
• ผู้หิวโหย    คนอดอยาก
• ซึ่งโหยหา    ซึ่งละห้อยหา
• สะดุ้งโหยง    v. ตกใจจนผวาตัวขึ้น ชื่อพ้อง: สะดุ้ง ตัวอย่างการใช้: เสียงกริ่งรถจักรยานที่ดังมาจากข้างหลังทำให้เขาสะดุ้งโหยง
• ช้างโหม    กระแจะ กําลังช้างสาร ช้างน้าว ช้างโน้ม ตานนกกรด
• ซึ่งร้องโหยหวน    ซึ่งคร่ําครวญ
• ร้องโหยหวน    กรีดร้อง คร่ําครวญ ร้องคร่ําครวญ ร้องเสียงดัง ร้องเสียงโหยหวน ร้องคร่ำครวญ หอน หัวเราะเสียงดัง เห่า
• เสียงร้องโหยหวน    เสียงหอน
• เสียงโหยหวน    เสียงคร่ําครวญ
• อย่างโมโห    อย่างฉุนเฉียว อย่างโกรธ