โป้งโหยง คือ
- -โหฺยง
ว. จองหอง, เย่อหยิ่ง.
- โป ๑ น. เครื่องเล่นการพนันของจีน กลักทำด้วยทองเหลืองสี่เหลี่ยม มีลูกแดงขาวข้างในใช้ปั่น, ชื่อการพนันอย่างหนึ่ง
- โป้ ก. โว, พูดอวดดี, เช่น บ้าน้ำลายพูดโอ้ออกโป้ไป. ( คาวี ). ว. ใหญ่.
- โป้ง ว. อาการที่พูดโพล่งออกมาโดยไม่ระมัดระวังปาก หรือพูดเปิดเผยสิ่งที่ไม่สมควรออกมาโดยไม่คำนึงถึงความผิดพลาดเสียหาย; ใหญ่ เช่น หัวโป้ง;
- โหย โหยฺ ก. อ่อนกำลัง, อ่อนใจ; ครวญถึง, ร่ำร้อง; มักใช้ประกอบคำอื่น ๆ เช่น โหยหา โหยหิว โหยหวน โหยไห้.
- โหยง โหฺยง ว. อาการที่กระโดดโดยฉับไวด้วยดีใจหรือตกใจ เช่น กระโดดโหยง สะดุ้งโหยง.
- หย หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
- ยง ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
- สะดุ้งโหยง v. ตกใจจนผวาตัวขึ้น ชื่อพ้อง: สะดุ้ง ตัวอย่างการใช้: เสียงกริ่งรถจักรยานที่ดังมาจากข้างหลังทำให้เขาสะดุ้งโหยง
- เสียงร้องโหยหวน เสียงหอน
- เสียงโหยหวน เสียงคร่ําครวญ
- ห่างโหย แรมโรย
- โหยงเหยง เหยง โหยง
- ร้องเสียงโหยหวน ร้องโหยหวน ร้องเสียงดัง ร้องคร่ำครวญ หอน หัวเราะเสียงดัง เห่า
- ซึ่งโหยหา ซึ่งละห้อยหา
- ซึ่งทำให้เกิดเสียงร้องโหยหวน น่าพิศวง ยอดเยี่ยม ยอดเยี่ยม adv