ห้วงเหว คือ

• ความสุดซึ้ง
  นรกหนึ่ง
  ปลัก
  ห้วงเหวหนึ่ง
  อเวจี

• ห้วง     น. ช่วง, ระยะ, ตอน.
• วง     น. รูปที่มีเส้นที่โค้งเข้ามาบรรจบกัน ล้อมรอบเป็นขอบเขตสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น วงกลม วงรี, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รวมกันเป็นหมู่เป็นกลุ่ม เช่น
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหว     เหวฺ น. ช่องลึกลงไปในภูเขา, ช่องลึกหว่างเขา.
• ห้วงเหวหนึ่ง    ความสุดซึ้ง นรกหนึ่ง ปลัก ห้วงเหว อเวจี
• โหวงเหวง    -เหฺวง ว. มาก, เป็นคำใช้ประกอบคำ เบา เป็น เบาโหวงเหวง หมายความว่า เบามาก; มีความรู้สึกเหมือนจะว่าง ๆ ในจิตใจ เช่น เมื่ออยู่ในที่เงียบสงัดรู้สึกโหวงเหวง, มีความรู้สึกคล้าย ๆ ว่าขาดอะไรบางสิ่งบางอย่าง
• เบาโหวงเหวง    เบาเหวง เบาโหวง
• หึงหวง    v. หวงแหนทางชู้สาว ชื่อพ้อง: หึง ตัวอย่างการใช้: ที่เธอน้อยใจเพราะสามีไม่เคยหึงหวงเธอเลย
• หุบเหว    น. หุบเขาที่มีเหวลึก.
• เหวง    เหฺวง ว. มาก, เป็นคำใช้ประกอบคำ เบา เป็น เบาเหวง หมายความว่า เบามาก.
• ขี้หึงหวง    ขี้หึง หึงหวง
• ดิ่งเหว    หล่นวูบ ดิ่งลงอย่างหนัก
• ห่วงเหล็กสำหรับเหยียบ    กระดูกโกลนในช่องหู สายโกลน เชือกโกลน โกลน
• ห่างเห    (กลอน) ว. จากไป, พรากไป, เช่น นิราศร้างห่างเหเสนหา ปางอิเหนาเศร้าสุดถึงบุษบา. (นิ. อิเหนา).
• หัวฟัดหัวเหวี่ยง    ว. อาการที่โกรธจัด เช่น เขาโกรธจัด เดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงออกไป.

• การจมดิ่งสู่ห้วงเหวลึก ที่ไม่สามารถกลับขึ้นมาได้
• ห้วงเหวแห่งความล่าช้าและเฉื่อยชานี่ครับ
• ในห้วงเหวที่ซึ่งฉันไม่อาจพบเธอ พระเจ้า
• นางจะจมดิ่งลงสู้ห้วงเหวลึก