เบาโหวงเหวง คือ

• เบาเหวง
  เบาโหวง

• เบา     ว. มีน้ำหนักน้อย, ตรงข้ามกับ หนัก; ย่อมเยา เช่น เบาราคา; ค่อย, ค่อย ๆ, เช่น เสียงเบา เดินเบา ๆ, ทุเลา เช่น ไข้เบาลง, ชะลอกำลังเร็วให้ช้าลง เช่น
• เบาโหวง     -เหฺวง, -โหฺวง ว. เบาจนเกือบไม่มีน้ำหนัก.
• บา     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• โหว     โหฺว ว. เว้าลึกเข้าไป.
• โหวง     โหฺวง ว. มาก เป็นคำใช้ประกอบคำ เบา เป็น เบาโหวง หมายความว่า เบามาก.
• โหวงเหวง     -เหฺวง ว. มาก, เป็นคำใช้ประกอบคำ เบา เป็น เบาโหวงเหวง หมายความว่า เบามาก; มีความรู้สึกเหมือนจะว่าง ๆ ในจิตใจ เช่น
• หวง     ก. ไม่อยากให้, สงวนไว้, กันไว้.
• วง     น. รูปที่มีเส้นที่โค้งเข้ามาบรรจบกัน ล้อมรอบเป็นขอบเขตสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น วงกลม วงรี, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รวมกันเป็นหมู่เป็นกลุ่ม เช่น
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหว     เหวฺ น. ช่องลึกลงไปในภูเขา, ช่องลึกหว่างเขา.
• เหวง     เหฺวง ว. มาก, เป็นคำใช้ประกอบคำ เบา เป็น เบาเหวง หมายความว่า เบามาก.
• เบาเหวง    -เหฺวง, -โหฺวง ว. เบาจนเกือบไม่มีน้ำหนัก.
• ห้วงเหว    ความสุดซึ้ง นรกหนึ่ง ปลัก ห้วงเหวหนึ่ง อเวจี
• ห้วงเหวหนึ่ง    ความสุดซึ้ง นรกหนึ่ง ปลัก ห้วงเหว อเวจี
• โหวกเหวก    โหฺวกเหฺวก ว. มีเสียงดังเอะอะโวยวาย เช่น เรียกกันโหวกเหวก ตะโกนโหวกเหวก.