ห้วงเหวหนึ่ง คือ

• ความสุดซึ้ง
  นรกหนึ่ง
  ปลัก
  ห้วงเหว
  อเวจี

• ห้วง     น. ช่วง, ระยะ, ตอน.
• ห้วงเหว     ความสุดซึ้ง นรกหนึ่ง ปลัก ห้วงเหวหนึ่ง อเวจี
• วง     น. รูปที่มีเส้นที่โค้งเข้ามาบรรจบกัน ล้อมรอบเป็นขอบเขตสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น วงกลม วงรี, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รวมกันเป็นหมู่เป็นกลุ่ม เช่น
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหว     เหวฺ น. ช่องลึกลงไปในภูเขา, ช่องลึกหว่างเขา.
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หนึ่ง     น. ตัวเลขตัวแรกของจำนวนนับ; จำนวนเดียว, คนเดียว, สิ่งเดียว, เช่น หนึ่งในดวงใจ. ว. เดี่ยว; เป็นเอก, เป็นเลิศ, เช่น เพื่อน ๆ
• นึ่ง     ก. ทำให้สุกหรือร้อนด้วยไอน้ำร้อนในหวดหรือลังถึงเป็นต้น เช่น นึ่งข้าวเหนียว นึ่งขนม.
• หัวหน้าฝูง    จ่าฝูง ผู้นําฝูง
• โหวงเหวง    -เหฺวง ว. มาก, เป็นคำใช้ประกอบคำ เบา เป็น เบาโหวงเหวง หมายความว่า เบามาก; มีความรู้สึกเหมือนจะว่าง ๆ ในจิตใจ เช่น เมื่ออยู่ในที่เงียบสงัดรู้สึกโหวงเหวง, มีความรู้สึกคล้าย ๆ ว่าขาดอะไรบางสิ่งบางอย่าง
• หัวหน้าหญิง    เจ๊ นายหญิง
• หัวหน้าแก๊ง    หัวหน้ากลุ่มอันธพาล หัวหน้าก๊ก
• หัวหน้ามือพายของเรือแข่ง    คนถือท้ายเรือแข่ง คนที่ทำหน้าที่ดูแลเรือบด
• เบาโหวงเหวง    เบาเหวง เบาโหวง
• หัวหน้าบาทหลวง    ตัวหมากรุกฝรั่งที่เทียบเท่ากับโคนของหมากรุกไทย สังฆนายก