เจษฎาจารย์ คือ

• บุคคลร่วมอาชีพ
  พี่ชายหรือน้องชาย
  พี่น้องร่วมชาติ
  ภราดร
  ภราดา

• เจ     น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี, แจ ก็ว่า. ( จ. ว่า แจ).
• เจษฎา     ๑ เจดสะดา น. ผู้เป็นใหญ่ที่สุด, พี่. ( ป. เชฏฺ; เชฺยษฺ). ๒ เจดสะดา น. การเคลื่อนไหวอวัยวะ, การไหวมือและเท้า, ท่ารำ; กรรม,
• จา     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
• จาร     ๑ จาน ก. ใช้เหล็กแหลมเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้นให้เป็นตัวหนังสือ เช่น จึงจารจารึกอันนี้ไว้อีกโสด. (ศิลาจารึกเขาสุมนกูฏ).
• ปาจารย์    ปาจะรี, ปาจาน น. อาจารย์ของอาจารย์. (ป.; ส. ปฺราจารฺย = ปฺราคต + อาจารฺย).
• อาจารย์    น. ผู้สั่งสอนวิชาความรู้; คำที่ใช้เรียกนำหน้าชื่อบุคคลเพื่อแสดงความยกย่องว่ามีความรู้ในทางใดทางหนึ่ง. (ส.; ป. อาจริย).
• กฤษฎาธาร    กฺริดสะดาทาน น. พระที่นั่งที่ทำขึ้นสำหรับเกียรติยศ (?) เช่น พระมหาพิชัยราชรถกฤษฎาธาร. (เรื่องพระบรมศพ).
• (วิทยาจารย์)    มาจาก วารสารวิทยาจารย์
• กถิกาจารย์    กะถิกาจาน (แบบ) น. อาจารย์ผู้กล่าว. (ป., ส. กถิก + ส. อาจารฺย).
• คณาจารย์    คะนาจาน น. คณะอาจารย์. (ส. คณ + อาจารฺย).
• บุพพาจารย์    น. อาจารย์ในเบื้องต้น คือ บิดามารดา. (ป. ปุพฺพาจริย; ส. ปูรฺวาจารฺย).
• บุรพาจารย์    บุระ-, บูระ- น. อาจารย์ในเบื้องต้น คือ บิดามารดา.
• บูรพาจารย์    บุระ-, บูระ- น. อาจารย์ในเบื้องต้น คือ บิดามารดา.
• ปฐมาจารย์    บรรพบุรุษ บรรพบุรุษแรกเริ่ม รากเง่า
• ปรมาจารย์    ปะระมาจาน, ปอระมาจาน น. อาจารย์ผู้เป็นเอกหรือยอดเยี่ยมในทางวิชาใดวิชาหนึ่ง.