เลาะ คือ

• ก. ชิดแนว เช่น พายเรือเลาะตลิ่ง เดินเลาะรั้ว; ลิด เช่น เลาะตาไม้; ทำให้ด้ายเป็นต้นที่เย็บหลุด เช่น เลาะตะเข็บ เลาะผ้า.

• เลา     ๑ น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Saccharum spontaneum L. ในวงศ์ Gramineae ดอกสีขาวเงิน เป็นมัน, พง หรือ อ้อยเลา ก็เรียก;
• ลา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่
• ผู้เลาะ    ผู้ขลิบ ผู้เล็ม
• กำเลาะ    (แบบ) ว. หนุ่ม, สาว, เช่น หากกูกำเลาะหลงกาม ไป่คำนึงความ แลโดยอำเภอลำพัง. (สุธน). (ข. กํโละ ว่า หนุ่ม).
• จันเลาะ    น. ลำห้วย. (ข. เชฺราะ ว่า เหว, ลำธาร).
• จำเลาะ    ก. ทะเลาะ. (ข. เฌฺลาะ).
• ฉอเลาะ    ว. พูดออดอ้อนหรือแสดงกิริยาทำนองนั้นเพื่อให้เขาเอ็นดูเป็นต้น (มักใช้เฉพาะเด็กหรือผู้หญิง).
• ชมเลาะ    (โบ) ก. ทะเลาะ เช่น ความชมเลาะกันก็จแรก. (ม. คำหลวง วนปเวสน์). (ข. เฌฺลาะ ว่า ทะเลาะ).
• ทะเลาะ    ก. ทุ่มเถียงกันด้วยความโกรธ, โต้เถียงกัน, เป็นปากเป็นเสียงกัน.
• ละเลาะ    ก. ค่อย ๆ ไป.
• ลัดเลาะ    ก. อาการที่เลียบทางไป เช่น เดินลัดเลาะไปตามตลิ่ง ขี่ม้าลัดเลาะไปตามชายป่า, หลบเลี่ยงเพื่อไม่ต้องเผชิญกับสิ่งกีดขวางหรืออันตราย เช่น เดินทางลัดเลาะหลบข้าศึก, เลาะลัด ก็ว่า.
• ลำเลาะ    ก. ลัด, เลียบ.
• เดินเลาะ    v. เดินไปตามริม, เดินไปขนานกับขอบ ชื่อพ้อง: เดินเลียบ ตัวอย่างการใช้: ฉันเดินเลาะไปยังอีกฟากหนึ่งของกำแพงเพื่อรับลมเย็น
• เลาะลัด    ก. อาการที่เลียบทางไป เช่น เดินเลาะลัดไปตามตลิ่ง ขี่ม้าเลาะลัดไปตามชายป่า, หลบเลี่ยงเพื่อไม่ต้องเผชิญกับสิ่งกีดขวางหรืออันตราย เช่น เดินทางเลาะลัดหลบข้าศึก, ลัดเลาะ ก็ว่า.
• การเลาะ    การกะเทาะ การปอก สิ่งที่ถูกปลอกเปลือก

• มันดูเหมือนอึดอัดถ้าพวกเราไม่เห็นเค้าทะเลาะกัน
• อย่างนั้นพวกเราควรทะเลาะกันต่อไปต่อหน้าเขาเหรอ
• ผู้ชายจะไม่ทะเลาะกันเว้นแต่จะเป็นเรื่องผู้หญิง
• นี่ไม่ใช่เวลาที่พวกเราจะมานั่งทะเลาะกันน่ะครับ
• มันดีออกที่เห็นหนุ่มสาวที่เป็นคู่รัีกทะเลาะกัน
• แต่ผลที่ออกมามันดีกว่าที่ฉันจะมานั่งทะเลาะด้วย
• นายทะเลาะกับฮารุฮิแล้วเธอก็ไม่ได้อยู่กับนายหรอ
• แต่ทำไมฉันจึงจำได้แต่ช่วงเวลาที่เราทะเลาะกันนะ
• นั่งดูคนทะเลาะกันเนี่ยมันสนุกที่สุดในโลกเลยน้า
• ถ้าเธอไม่อยากให้พ่อกับแม่ต้องทะเลาะกันอีกครั้ง