เล่นปึงปัง คือ

• วิ่งเล่นตึงตัง

• เล่น     ก. ทำเพื่อสนุกหรือผ่อนอารมณ์ เช่น เล่นเรือ เล่นดนตรี; แสดง เช่น เล่นโขน เล่นละคร เล่นงานเหมา; สาละวนหรือหมกมุ่นอยู่กับสิ่งใด ๆ
• ล่น     ก. วิ่ง, วิ่งเร็ว.
• ปึง     ว. เสียงดังเช่นนั้น.
• ปึงปัง     ว. เสียงดังเอ็ดอึง.
• ปัง     ๑ น. อาหารชนิดหนึ่งทำด้วยแป้งผสมเชื้อ เรียกว่า ขนมปัง. (โปรตุเกส pâo, เทียบ ฝรั่งเศส ว่า pain). ๒ ว. เสียงดังเช่นนั้น; โดยปริยายหมายความว่า
• ซึ่งปั่นป่วน    ซึ่งสับสนวุ่นวาย ซึ่งไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย
• ดังปั่นป่วน    ทรหึงทรหวล อึกทึก อึงคะนึง อึงมี่ อึงอล
• เล่นปาหี่    เล่นกล โยนและรับลูกบอลหรือสิ่งของอย่างต่อเนื่อง
• กินปลิง    น. นกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
• ปั้นปึ่ง    ว. ทำท่าเย่อหยิ่งไม่พูดจากับใคร.
• ซึ่งปลิ้นปล้อน    ซึ่งหลอกลวง
• เล็งปืน    ก. ใช้สายตากำหนดเป้าหมายที่จะยิงเพื่อให้แม่น.
• หันและเล็งปืนไปยัง    การขวาง การเดินข้าม การเดินผ่าน ตัดทะลุ ทำให้เดินขวาง ปืนเขาในรูปตัวz หันกระบอกปลายปืนไปยัง เดินขึ้นลงข้ามเขา
• กรุงปักกิ่ง    ปักกิ่ง เมืองปักกิ่ง
• ปงปัง    ว. เสียงดังเช่นนั้น.