เหลือเข็น คือ
- ว. เข็นไม่ไหว, กวดไม่ขึ้น.
- เห ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
- เหลือ เหฺลือ ก. เกิน, เกินต้องการ, มาก, มากเกิน; ยังอยู่, ค้างอยู่, ยังไม่หมด.
- ลือ ก. พูดกันทั่วไป แต่ยังไม่มีอะไรยืนยันได้แน่นอน เช่น เขาลือว่าจะเกิดเหตุที่ท่าน้ำ, (โบราณ ใช้ ฦๅ). ( ข. ).
- เข ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
- เข็น ก. ดันสิ่งที่ติดขัดไม่อาจเคลื่อนไปได้โดยปรกติให้เคลื่อนไป เช่น เข็นเรือ เข็นเกวียน, ดันให้เคลื่อนที่ไป เช่น เข็นรถ, ใช้เกวียนเป็นต้นบรรทุกไป เช่น
- เหลือเข็ญ ว. ลำบากที่สุด เช่น ยากจนเหลือเข็ญ.
- เหลือเกิน ว. ยิ่งนัก, เกินควร, เต็มที.
- ตาเขหรือเหล่ ผิดสิ้นเชิง เอียงไปหรือบิดไปด้านหนึ่ง โงนเงน
- หล่อเหลา (ปาก) ว. งามสมส่วน.
- เก้อเขิน ว. อาการที่วางหน้าไม่สนิท, รู้สึกกระดากอาย.
- เขตสามเหลี่ยมอเมคูโรล เดลต้าอะมาคูโร
- ย่อเหลี่ยม ก. ทำให้มุมของเสาหรือภาชนะเช่นผอบ ตะลุ่ม ลึกเข้าไปทางด้านในเป็นมุม ๙๐ องศา.
- หม้อเหล็ก กระปุก หม้อหุงข้าวที่เป็นเหล็ก
- เชื้อเหล้า ฟองจากเชื้อหมัก ยีสต์ ส่าเหล้า เชื้อฟู เชื้อยีสต์ซึ่งเป็นราเซลล์เดียวและมักกลม เชื้อหมัก
- เป๋อเหลอ -เหฺลอ ว. เซ่อ, มีสีหน้าไม่รู้เรื่อง (ใช้แก่หน้า).