แฉง คือ
- น. กระบังศัสตราวุธ เช่น คนถือหอกแฉงปลอกทอง. (สุบิน). (ข.).
- แฉ ๑ น. เครื่องตีชนิดหนึ่ง ทำด้วยโลหะ สำหรับตีขัดจังหวะ เล็กกว่าฉาบ. ๒ ก. แบ, ตีแผ่, เปิดเผย, เช่น แฉไพ่.
- ฉง ดู กระฉง .
- แฉ่ ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงฝนตกพรำ ๆ เป็นระยะ ๆ หรือเสียงที่เอาโลหะเผาไฟร้อนจุ่มลงในน้ำ.
- ฉงน ฉะหฺงน ก. สงสัย, ไม่แน่ใจ, แคลงใจ.
- โฉงเฉง ว. เอะอะเอ็ดอึงเป็นทำนองเกะกะเกเร เช่น พูดจาโฉงเฉง.
- แฉก ว. ลักษณะของสิ่งที่เป็นแผ่นและแยกออกเป็นจัก ๆ หรือเป็นทางยาว เช่น พัดแฉก ดาว ๕ แฉก ใบตาลเป็นแฉก ๆ; เรียกพัดยศพระราชาคณะ มียอดแหลมและริมเป็นจัก ๆ ว่า พัดแฉก. น. ลักษณนามเรียกสิ่งที่มีลักษณะเป็นแฉก ๆ
- แฉว ฉะแหฺว (โบ) ว. ที่รุ้ง, ที่คุ้ง, ที่เวิ้ง.
- แฉะ ก. เปียกหรือชุ่มน้ำอยู่เสมอ เช่น ถนนแฉะ ตาแฉะ, เปียกหรือชุ่มน้ำเกินไป เช่น ข้าวแฉะ; ไม่รีบร้อน, เฉื่อยชา, เช่น ทำงานแฉะ.
- แฉ่ง ว. ใช้ประกอบอาการของยิ้มหรือหน้าที่ร่าเริงเบิกบาน เช่น ยิ้มแฉ่ง หน้าแฉ่ง. น. เครื่องตีประกอบจังหวะทำด้วยโลหะ รูปอย่างม้าล่อ.
- ฉงนฉงาย งง งงงวย ฉงน ฉงนสนเท่ห์ พิศวง พิศวงงงงวย แปลกใจ สงสัย สนเท่ห์
- กระฉง น. ชื่อแมลงประเภทมวนพวกหนึ่ง ดูดกินเมล็ดอ่อนบนรวงข้าว ทำให้ข้าวลีบ ลำตัวแคบยาวประมาณ ๑.๕ เซนติเมตร สีน้ำตาล, ในสกุล Leptocorisa วงศ์ Alydidae มี ๕-๖ ชนิดด้วยกัน ที่สำคัญ ได้แก่ ชนิด L. varicornis แล
- ฉงนใจ v. เกิดความสงสัยหรือไม่แน่ใจ, รู้สึกแคลงใจ , , , ชื่อพ้อง: เอะใจ, คลางแคลงใจ, สงสัย ตัวอย่างการใช้: นางเริ่มฉงนใจที่เขาทำทุกอย่างให้เธอเกินความพอดี
- ฉงาย ๑ ฉะหฺงาย ก. สงสัย. ๒ ฉะหฺงาย ว. ไกล, ห่าง. (ข.).
- ฉำเฉง น. มูลฝิ่นครั้งที่ ๓. (จ. ซำเฉง).
- น่าฉงน น่าประหลาดใจ น่ามหัศจรรย์ น่าสนเท่ห์ น่าอัศจรรย์ น่าแปลกใจ น่าประหลาด น่าสงสัย