แยกเป็นตอน คือ

• แบ่งกลุ่ม
  แบ่งส่วน
  แบ่งเป็นท่อนๆ
  แยกเป็นส่วน

• แยก     ก. ทำให้สิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่ออกจากกัน เช่น แยกกลุ่มประชุม แยกกล้วยไม้, กิริยาของสิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่แตกออกจากกัน เช่น
• ยก     ๑ ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคำสั่ง; มอบ เช่น
• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• เป็นตอน     เป็นช่วง เป็นช่วงๆ เป็นตอนๆ
• ตอ     น. โคนของต้นไม้ที่ลำต้นถูกตัดหรือหักลงแล้ว, สิ่งบางอย่างเช่นเสาหรือหลักที่ปักไว้หรือที่ยังเหลืออยู่แต่โคนเมื่อบางส่วนถูกตัด หัก หรือกร่อนไป,
• ตอน     น. ห้วง, ชุด, ท่อน, ระยะ, วรรค; ส่วนหนึ่ง ๆ ที่แบ่งออกจากส่วนใหญ่ เช่น แม่น้ำสายนี้แบ่งออกเป็น ๓ ตอน ถนนพหลโยธินตอนที่ผ่านดอนเมือง
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• แยกเรือน    v. แยกไปมีครอบครัวของตน ชื่อพ้อง: แยกบ้าน, แยกครัว ตัวอย่างการใช้: ลูกฝรั่งจะจัดให้พ่อแม่อยู่ต่างหาก หรือแยกเรือนไป
• แยกเป็นข้อๆ    แยกรายละเอียด
• แยกเป็นชั้นๆ    แบ่งเป็นชั้นๆ
• แยกเป็นชิ้นๆ    แยกเป็นส่วน
• แยกเป็นส่วน    แบ่งเป็นส่วนๆ ถอดเป็นชิ้น แบ่งเป็นส่วน แยกเป็นชิ้นๆ แบ่งกลุ่ม แบ่งส่วน แบ่งเป็นท่อนๆ แยกเป็นตอน
• แยกเป็นส่วนๆ    แบ่งแยก ตัดสัมพันธไมตรี จําแนก สลาย แบ่งเป็นส่วน
• เป็นขั้นตอน    ทวีความรุนแรง รุดหน้า เกี่ยวกับการเก็บภาษีแบบก้าวหน้า เกี่ยวกับการเจริญก้าวหน้า
• เป็นตอนๆ    เป็นช่วง เป็นช่วงๆ เป็นพักๆ เป็นตอน ประกอบด้วยหลายส่วนที่เป็นอิสระต่อกัน เฉพาะส่วน เป็นส่วนๆ