แสงตะวัน คือ

• n.
  แสงที่ส่องมาจากดวงอาทิตย์
  ชื่อพ้อง: แสงอาทิตย์, แสงอรุณ
  ตัวอย่างการใช้: สีแดงสดของเสาชิงช้ายามต้องแสงตะวันนั้นช่างน่าตะลึงลานเหลือเกิน

• แส     ๑ ก. แฉ, ชำระ, สะสาง. น. หญิงสาว, มักใช้ประกอบกับคำ สาว ว่า สาวแส. ๒ น. ชื่อไม้เถาชนิด Jacquemontia pentantha (Jacq.) G. Don ในวงศ์
• แสง     ๑ น. ความสว่าง, สิ่งที่ทำให้ดวงตาแลเห็น; เพชรพลอย เช่น ตาวจิ้มแสง ว่า ดาบฝังพลอย. ๒ น. อาวุธ, ศัสตรา, เครื่องมีคม, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระแสง
• สง     ก. หย่งให้กระจายตัวหรือยกขึ้นให้น้ำหรือของเล็ก ๆ ร่วงลง เช่น สงข้าว สงฟาง สงถั่วงอก สงเส้นบะหมี่. ว. สุกจัด, แก่จัด, (ใช้แก่หมาก) ในคำว่า
• ตะ     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
• ตะวัน     น. ดวงอาทิตย์.
• วัน     ๑ น. ระยะเวลา ๒๔ ชั่วโมง ตั้งแต่ย่ำรุ่งถึงย่ำรุ่ง หรือตั้งแต่เที่ยงคืนถึงเที่ยงคืน เช่น วันเฉลิมพระชนมพรรษาหยุดราชการ ๑ วัน, ระยะเวลา ๑๒ ชั่วโมง
• ตะวันยอแสง    ก. ลักษณะที่ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า แต่ยังเห็นแสงตะวันจับขอบฟ้าเป็นสีแดงเข้ม.
• บังตะวัน    น. เครื่องบังแดดเช่นเดียวกับบังสูรย์. (สิบสองเดือน).
• วงตะวัน    ดวงตะวัน สุริยมณฑล
• ดวงตะวัน    n. ดาวพระเคราะห์ที่มีแสงสว่างในตัวเอง ให้ความร้อน และแสงสว่างแก่โลก ชื่อพ้อง: ดวงอาทิตย์, พระอาทิตย์ ตัวอย่างการใช้: แสงสีทองของดวงตะวันกำลังจะลับเหลี่ยมเขาลงไปทุกขณะ clf.: ดวง
• เวลาพลบค่ำตะวันยอแสง    ยามค่ำ ยามโพล้เพล ยามโพล้เพล้ รุ่งอรุณ สนธยา สายัณห์ เวลาพลบค่ำ เวลามืดค่ำ
• ตะวันขึ้น    ก. ดวงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้า, ตรงข้ามกับ ตะวันตก.
• ทางตะวันตก    ทางตะวันตกเฉียงใต้ ทางทิศตะวันตก
• หนังตะวันตก    ภาพยนตร์ตะวันตก
• แก่นตะวัน    ทานตะวันหัว

• ท่ามกลางแสงตะวันที่สาดส่องมา ผมเฝ้ามองเพียงเธอ .
• นายจะถูกจับขัง จนไม่ได้เห็นแสงเดือนแสงตะวันอีก
• แล้วฉันก็พบว่าบิลออกมาเดินท่ามกลางแสงตะวันได้
• แค่บอกชื่อมา แล้วคนนั้นจะไม่มี วันเห็นแสงตะวันอีก
• เธอหอมเหมือนใบสน และหน้าเธอราวกับแสงตะวัน อะไรหนะ ?
• เปิดไฟแสงตะวันส่องพวกมัน ตอนพวกคุณไปที่โรงพัก
• มู่หลาน กับ ชาง เจ้านั้นต่างกันดั่ง แสงตะวัน และสายฝน
• งั้นเจ้าก็จะไม่มีโอกาสได้เห็นแสงตะวันอีกแน่
• เจ้าต้องกลับมาสู่ข้าก่อนที่นี่สิ้นแสงตะวัน
• ในที่ซึ่งไร้สรรพเสียง ในที่ซึ่งไร้แสงตะวัน ?