โฉมเฉิด คือ
- น. รูปร่างงามเปล่งปลั่ง, รูปร่างงามสง่าผ่าเผย.
- โฉ ก. ฟุ้งไป (ใช้แก่กลิ่นเหม็น).
- โฉม ๑ น. รูปร่าง, ทรวดทรง, เค้า, เช่น เนื้อชาววังใช้ช้า โฉมใช่โฉมคนค้า หน้าใช่หน้ากริกกริว. ( ลอ ). ว. งาม. ๒ น. ผักโฉม. ( ดู กระโฉม ).
- ฉม น. กลิ่นหอม, เครื่องหอม.
- เฉ ว. เหไป, ไม่ตรงเส้นตรงแนว.
- เฉิด ว. งามเด่น, สง่าผ่าเผย.
- โฉมเฉลา น. รูปร่างหล่อเหลา, หญิงงามหล่อเหลา.
- ผักโฉม ดู กระโฉม.
- รูปโฉม น. รูปร่าง, ทรวดทรง, เช่น นางมีรูปโฉมงดงาม.
- เสียโฉม ก. มีตำหนิตามร่างกายโดยเฉพาะที่ใบหน้า ทำให้ความงามลดลง เช่น เธอประสบอุบัติเหตุ ถูกกระจกบาดหน้า เลยเสียโฉม, โดยปริยายใช้แก่สิ่งของที่มีตำหนิ เช่น แจกันใบนี้ปากบิ่นไปหน่อย เลยเสียโฉม.
- โฉมฉิน น. รูปร่างงามเปล่งปลั่ง, รูปร่างงามสง่าผ่าเผย.
- โฉมตรู น. รูปงาม, หญิงงาม.
- โฉมยง น. รูปร่างงามสง่า เช่น หนุ่มน้อยโสภาน่าเสียดาย ควรจะนับว่าชายโฉมยง. (อิเหนา), หญิงงามสง่า เช่น พระเพื่อนโฉมยงหย้อง อยู่เพี้ยงดวงเดือน. (ลอ).
- โฉมศรี น. รูปเป็นสง่า.
- กระโฉม น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Limnophila rugosa Merr. ในวงศ์ Scrophulariaceae ชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะ ลำต้นและกิ่งอวบน้ำ สีม่วง ใบรูปไข่ ค่อนข้างหนา ด้านล่างมีขน ขอบหยักห่าง ๆ ก้านใบแบน ๆ โคนก้านโอบกิ่งหรือลำต้น
- เผยโฉม เปิดเผย เปิดโปง แฉ แฉโพย
มือถือ