ศากยะ คือ

• สากกะยะ
  น. ชื่อวงศ์กษัตริย์วงศ์หนึ่งในเมืองกบิลพัสดุ์ เรียกว่า ศากยวงศ์, เรียกกษัตริย์ในวงศ์นี้ว่า ศากยะ. (ส. ศากฺย; ป. สกฺย).

• ศาก     สากะ- น. ผัก; ต้นสัก. ( ส. ).
• ศากย     สากกะยะ น. ชื่อวงศ์กษัตริย์วงศ์หนึ่งในเมืองกบิลพัสดุ์ เรียกว่า ศากยวงศ์, เรียกกษัตริย์ในวงศ์นี้ว่า ศากยะ. ( ส. ศากฺย; ป. สกฺย).
• ยะ     ๑ คำประกอบข้างหน้าคำที่ตั้งต้นด้วย ย ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ยะยอง ยะยั่ง ยะยัด ยะย้อย ยะย้าย. ๒ ว.
• วากยะ    วากกะยะ น. คำพูด, คำกล่าว, ถ้อยคำ, ประโยค. (ป., ส.).
• ศากย-    สากกะยะ น. ชื่อวงศ์กษัตริย์วงศ์หนึ่งในเมืองกบิลพัสดุ์ เรียกว่า ศากยวงศ์, เรียกกษัตริย์ในวงศ์นี้ว่า ศากยะ. (ส. ศากฺย; ป. สกฺย).
• ศากยพุทธ    น. พระนามพระพุทธเจ้าผู้มีเชื้อสายศากยวงศ์. (ส.).
• ศากยมุนี    น. พระนามพระพุทธเจ้าผู้มีเชื้อสายศากยวงศ์. (ส.).
• ศากยเกตุ    น. พระนามพระพุทธเจ้าผู้มีเชื้อสายศากยวงศ์. (ส.).
• ศักยะ    สัก, สักกะยะ (ไฟฟ้า) น. พลังงานที่ใช้ดันกระแสไฟฟ้า ณ จุดใดจุดหนึ่ง มีหน่วยเป็นโวลต์.
• สักยะ    น. ชื่อวงศ์กษัตริย์วงศ์หนึ่งในเมืองกบิลพัสดุ์, ศากยะ ก็ว่า. (ป.; ส. ศากฺย). (ดู ศากย-, ศากยะ).
• โลกยะ    ว. ของโลก. (ส. โลกฺย).
• พระศากยมุนี    พระพุทธเจ้า พระสมณะโคดม เจ้าชายสิทธัตถะ สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
• ศาฐยะ    สาถะ- น. สาไถย, ความคดโกง. (ส.; ป. สาเถยฺย).
• เศารยะ    -ระยะ น. ความกล้าหาญ; อำนาจ. (ส.).
• (พากย์)    มาจาก ประชุมคำพากย์รามเกียรติ์ ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ