เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

โอฆะ คือ

สัทอักษรสากล: [ō kha]  การออกเสียง:
"โอฆะ" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
  • โอคะ-
    น. ห้วงน้ำ; ในพระพุทธศาสนาหมายถึงกิเลสที่ท่วมทับจิตใจของหมู่สัตว์ มี ๔ อย่าง คือ
    ๑. กาโมฆะ = โอฆะ คือ กาม
    ๒. ภโวฆะ = โอฆะ คือ ภพ
    ๓. ทิฏโฐฆะ = โอฆะ คือ ทิฐิ
    ๔. อวิชโชฆะ = โอฆะ คือ อวิชชา. (ป., ส.).
  • โอ     ๑ น. (๑) ส้มโอ. ( ดู ส้ม ๑ ). (๒) ชื่อลูกจันชนิดหนึ่ง. ( ดู จัน ). ๒ น. ชื่อปลาทะเลขนาดใหญ่หลายชนิดในวงศ์ Thunnidae อยู่เป็นฝูงห่างฝั่ง
  • โอฆ     โอคะ- น. ห้วงน้ำ; ในพระพุทธศาสนาหมายถึงกิเลสที่ท่วมทับจิตใจของหมู่สัตว์ มี ๔ อย่าง คือ ๑. กาโมฆะ = โอฆะ คือ กาม ๒. ภโวฆะ = โอฆะ คือ ภพ ๓.
  • อฆะ     ๑ อะคะ น. ความชั่ว, บาป, ความทุกข์ร้อน. ( ป. , ส. ). ๒ อะคะ น. อากาศ, ฟ้า. ( ป. ).
  • โอฆ-    โอคะ- น. ห้วงน้ำ; ในพระพุทธศาสนาหมายถึงกิเลสที่ท่วมทับจิตใจของหมู่สัตว์ มี ๔ อย่าง คือ ๑. กาโมฆะ = โอฆะ คือ กาม ๒. ภโวฆะ = โอฆะ คือ ภพ ๓. ทิฏโฐฆะ = โอฆะ คือ ทิฐิ ๔. อวิชโชฆะ = โอฆะ คือ อวิชชา. (
  • โอฆชล    -ชน น. น้ำในห้วงลึก. (ป.).
  • โอฆสงสาร    น. การเวียนเกิดเวียนตายในห้วงของกิเลส. (ป.).
  • ปฏิฆะ    (แบบ) น. ความคับแค้น, ความกระทบกระทั่ง, ความขึ้งเคียด (โทสะ). (ป.).
  • มฆะ    -, มะคะ, มะคา น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๐ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปโคมูตร วานร หรืองอนไถ, ดาวโคมูตร ดาววานร ดาวงอนไถ หรือ ดาวงูผู้ ก็เรียก. (ป., ส.).
  • นิทาฆะ    (แบบ) น. ความร้อน, ความอบอ้าว; หน้าร้อน (ระหว่างเดือนพฤษภาคมถึงมิถุนายน). (ป.).
  • มาฆะ    -มะคะ, มะคา, มาคะ น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๐ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปโคมูตร วานร หรือ งอนไถ, ดาวโคมูตร ดาววานร ดาวงอนไถ หรือ ดาวงูผู้ ก็เรียก. (ป., ส.). ๑ -คะ- น. ชื่อเดือนที่ ๓ แห่งจันทรคติ ตกราวเดือนกุมภาพันธ์.
  • มโหฆะ    น. ห้วงน้ำใหญ่, ทะเลใหญ่; น้ำมาก, น้ำท่วมมาก. (ส., ป. มหา + โอฆ).
  • อัปฏิฆะ    อับปะติคะ ว. ไม่ระคายใจ, ไม่เคืองใจ, ไม่แค้นเคือง. (ป. อปฺปฏิฆ).
  • โมฆะ    โมคะ- ว. เปล่า, ว่าง; ไม่มีประโยชน์, ไม่มีผล, เช่น สัญญาเป็นโมฆะ; (กฎ) เสียเปล่า ไม่มีผลบังคับหรือผูกพันตามกฎหมาย. (ป., ส.).
  • เป็นโมฆะ    ใช้ไม่ได้ ไม่มีผลบังคับใช้ ไม่มีผลตามกฎหมาย ลบล้าง ไม่มีผล ทําให้ใช้ไม่ได้
  • โอ่    ๑ น. ชื่อเรือต่อชนิดหนึ่ง คล้ายเรือสำปั้น แต่มีขนาดเล็กและเพรียวกว่า ล่มง่าย ผู้ชำนาญจึงจะพายได้. ๒ ก. อวด, ชอบแต่งตัวอวด. ๓ ว. กลิ่นเหม็นอย่างกลิ่นอาหารที่ใกล้จะบูด.