ปาสาณ คือ
ปาสาน, ปาสานะ
(แบบ) น. หิน. (ป.; ส. ปาษาณ).
- ปา ก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; ( ปาก ) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป
- ปาส ปาสะ, ปาด ( แบบ ) น. บาศ, บ่วง. ( ป. ; ส. ปาศ).
- สา ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
- สาณ สานะ- น. ผ้าหยาบ, ผ้าป่าน. ( ป. ; ส. ศาณ).
- ปาณสาร น. กำลังอันว่องไวหรือประเปรียว. (ป.; ส. ปฺราณสาร).
- ปาสาทิกะ (แบบ) ว. นำมาซึ่งความเลื่อมใส; น่ารัก, น่าชม. (ป.).
- เสาสัญญาณ ธงสัญญาณ อุปกรณ์สัญญาณ โคมสัญญาณ ไฟสัญญาณ ระบบการให้สัญญาณด้วยการถือธงในท่าต่าง ๆ vt.
- ปาณ -นะ น. ลมหายใจ; สัตว์มีชีวิต, ชีวิต. (ป.; ส. ปฺราณ).
- ปาณ- -นะ น. ลมหายใจ; สัตว์มีชีวิต, ชีวิต. (ป.; ส. ปฺราณ).
- ปาณิ น. มือ, ฝ่ามือ. (ป., ส.).
- ปาณี ๑ น. มือ, ฝ่ามือ. (ป., ส.). ๒ น. สัตว์, คน. ว. มีลมหายใจอยู่, ยังเป็นอยู่. (ป.; ส. ปฺราณินฺ).
- อนุสาสนีปาฏิหาริย์ น. การสอนเป็นอัศจรรย์ หมายถึง คำสั่งสอนอันอาจจูงใจคนให้นิยมเชื่อถือไปตามได้อย่างน่าอัศจรรย์, เป็นปาฏิหาริย์อย่าง ๑ ในปาฏิหาริย์ ๓ ได้แก่ อิทธิปาฏิหาริย์ อาเทสนาปาฏิหาริย์ และอนุสาสนีปาฏิหาริย์.
- ปาณก -นะกะ- น. หนอน, สัตว์มีชีวิต. (ป.).
- ปาณก- -นะกะ- น. หนอน, สัตว์มีชีวิต. (ป.).
- ปาณทัณฑ์ น. โทษถึงชีวิต. (ป.; ส. ปฺราณทณฺฑ).