มัจฉะ คือ
สัทอักษรสากล: [mat cha] การออกเสียง:
"มัจฉะ" การใช้"มัจฉะ" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
- น. ปลา. (ป. มจฺฉ; ส. มตฺสฺย).
- ฉะ ๑ ก. ฟันลงไป; ( ปาก ) คำใช้แทนกริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำห้อมล้อม เช่น ฉะปาก หมายความว่า ต่อยปาก, ฉะข้าว หมายความว่า กินข้าว. ๒
- กัจฉะ กัดฉะ (ราชา) น. รักแร้, ใช้ว่า พระกัจฉะ. (ป.; ส. กกฺษ).
- คัจฉะ คัดฉะ (แบบ) น. ไม้กอ เช่น คัจฉลดาชาติ. (ม. ร. ๔). (ป.).
- เคจฉะ เคดฉะ (แบบ) ก. ไป, ถึง, เช่น ผู้ข้าคุงควรเคจฉเล็ดลอดลุเขาคด. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ป. คจฺฉ).
- พระกัจฉะ รักแร้ จั๊กแร้
- มิฉะนั้น อย่างเป็นไปในทิศทางตรงกันข้าม งั้น ถ้าอย่างนั้น ถ้าเช่นนั้น ไม่เช่นนั้น หาไม่แล้ว ถ้าไม่
- ทิศปัจฉิม ทิศตะวันตก ประจิม ปัจฉิม
- ปัจฉิม ปัดฉิม, ปัดฉิมมะ- ว. ตะวันตก; ภายหลัง, ทีหลัง, ข้างหลังสุด. (ป. ปจฺฉิม).
- ปัจฉิม- ปัดฉิม, ปัดฉิมมะ- ว. ตะวันตก; ภายหลัง, ทีหลัง, ข้างหลังสุด. (ป. ปจฺฉิม).
- มัจฉระ ว. ริษยา; ตระหนี่, เห็นแก่ตัว. (ป.; ส. มตฺสร).
- มัจฉริยะ น. ความตระหนี่. (ป.; ส. มาตฺสรฺย).
- มัจฉรี น. คนตระหนี่. (ป.; ส. มตฺสรินฺ).
- มัจฉา น. ปลา. (ป. มจฺฉ; ส. มตฺสฺย).
- มิจฉา มิดฉา ว. ผิด, แผลงใช้ว่า มฤจฉา ก็มี. (ป. มิจฺฉา; ส. มิถฺยา).
- มุจฉา มุด- น. การสลบ. (ป.; ส. มูรฺฉา).