มเหสีเอก คือ

• n.
  ชายาคนแรกของพระเจ้าแผ่นดิน, ชายาที่เป็นใหญ่ของพระเจ้าแผ่นดิน
  ตัวอย่างการใช้: เจ้าแม่ปทุมา ราชธิดาเจ้าเมืองสิงห์เป็นมเหสีเอก มีราชธิดา 1 องค์ คือเจ้าหญิงทิพย์เกษร
  clf.: พระองค์, องค์

• มเหสี     ๑ น. ผู้แสวงหาศีลาทิคุณอันยิ่งใหญ่, ฤษีใหญ่, พระพุทธเจ้า. ( ป. ; ส. มหรฺษิ). ๒ น. ชายาพระเจ้าแผ่นดิน. ( ป. ; ส. มหิษี).
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• เอ     ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
• เอก     เอกะ-, เอกกะ- ว. หนึ่ง (จำนวน); ชั้นที่ ๑ (ใช้เกี่ยวกับลำดับชั้น หรือขั้นของยศ ตำแหน่ง คุณภาพ หรือวิทยฐานะ สูงกว่า โท) เช่น ร้อยเอก
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• มเหสักข์    น. เทวดาผู้ใหญ่. (ป.).
• มเหสิ    น. ผู้แสวงหาศีลาทิคุณอันยิ่งใหญ่, ฤษีใหญ่, พระพุทธเจ้า. (ป.; ส. มหรฺษิ).
• พระมเหสี    ชายา มเหสี พระชายา พระนางเจ้า
• อัครมเหสี    น. พระมเหสีเอกของพระเจ้าแผ่นดิน.
• วิเหสา    น. ความเบียดเบียน; การทำร้าย. (ป. วิหึสา, วิเหสา; ส. วิหึส).
• มเหสีหม้ายของกษัตริย์    พระพันปีหลวง พระราชชนนี
• ประเหส    ปฺระเหด ก. ประมาท. (ข. ปฺรแหส).
• สนมเอก    น. เจ้าจอมมารดาที่ได้รับพระราชทานพานทองเพิ่มจากหีบหมากทองคำลงยาราชาวดี เรียกว่า พระสนมเอก ในสมัยโบราณมี ๔ ตำแหน่ง คือ ท้าวอินสุเรนทร์ ท้าวศรีสุดาจันทร์ ท้าวอินทรเทวี และท้าวศรีจุฬาลักษณ์.
• แฟ้มเอกสาร    แฟ้มเก็บเอกสาร