รักขสะ คือ

• -ขะ-
  น. รากษส. (ป.; ส. รากฺษส).

• รัก     ๑ น. (๑) ชื่อไม้พุ่มชนิด Calotropis gigantea (L.) Aiton f. ในวงศ์ Asclepiadaceae ดอกใช้ร้อยกรอง มี ๒ พันธุ์ คือ พันธุ์ดอกลา และ พันธุ์ดอกซ้อน
• สะ     ๑ ว. สวย. ๒ ก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
• ทุกขสมุทัย    ทุกขะสะหฺมุไท น. เหตุให้เกิดทุกข์, เป็นชื่อของอริยสัจข้อที่ ๒. (ป.).
• รักข์    ก. รักษ์, รักษา. (ป.; ส. รกฺษ).
• รุกข    รุกขะ-, รุก น. ต้นไม้. (ป.; ส. วฺฤกฺษ).
• รุกข-    รุกขะ-, รุก น. ต้นไม้. (ป.; ส. วฺฤกฺษ).
• รุกข์    รุกขะ-, รุก น. ต้นไม้. (ป.; ส. วฺฤกฺษ).
• รัสสะ    รัดสะ- ว. สั้น. (ป.).
• ทําให้รู้สึกสุขสบาย    ทําให้ไม่ประมาทหรือวิตก
• ทุกข์ร้อน    ทุกข์ใจ ร้อนใจ หนักใจ เดือดร้อน
• รักขา    ก. รักษ์, รักษา. (ป.; ส. รกฺษ).
• รักขิต    ก. ระวัง, ดูแล, รักษา, (มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส) เช่น พุทธรักขิต ญาณรักขิต. (ป.).
• รัฐสิกขิม    สิกขิม
• รับทุกข์    ตกหนัก รับภาระ รับเคราะห์ แบกภาระ
• รุกขกะ    -ขะกะ น. ต้นไม้เล็ก. (ป.).