รักขสะ คือ
-ขะ-
น. รากษส. (ป.; ส. รากฺษส).
- รัก ๑ น. (๑) ชื่อไม้พุ่มชนิด Calotropis gigantea (L.) Aiton f. ในวงศ์ Asclepiadaceae ดอกใช้ร้อยกรอง มี ๒ พันธุ์ คือ พันธุ์ดอกลา และ พันธุ์ดอกซ้อน
- สะ ๑ ว. สวย. ๒ ก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
- ทุกขสมุทัย ทุกขะสะหฺมุไท น. เหตุให้เกิดทุกข์, เป็นชื่อของอริยสัจข้อที่ ๒. (ป.).
- รักข์ ก. รักษ์, รักษา. (ป.; ส. รกฺษ).
- รุกข รุกขะ-, รุก น. ต้นไม้. (ป.; ส. วฺฤกฺษ).
- รุกข- รุกขะ-, รุก น. ต้นไม้. (ป.; ส. วฺฤกฺษ).
- รุกข์ รุกขะ-, รุก น. ต้นไม้. (ป.; ส. วฺฤกฺษ).
- รัสสะ รัดสะ- ว. สั้น. (ป.).
- ทําให้รู้สึกสุขสบาย ทําให้ไม่ประมาทหรือวิตก
- ทุกข์ร้อน ทุกข์ใจ ร้อนใจ หนักใจ เดือดร้อน
- รักขา ก. รักษ์, รักษา. (ป.; ส. รกฺษ).
- รักขิต ก. ระวัง, ดูแล, รักษา, (มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส) เช่น พุทธรักขิต ญาณรักขิต. (ป.).
- รัฐสิกขิม สิกขิม
- รับทุกข์ ตกหนัก รับภาระ รับเคราะห์ แบกภาระ
- รุกขกะ -ขะกะ น. ต้นไม้เล็ก. (ป.).