สังวัจฉระ คือ

• -วัดฉะระ
  น. ปี. (ป. สํวจฺฉร; ส. สํวตฺสร).

• สัง     ( ถิ่น-อีสาน ) น. ต้นมะสัง. ( ดู มะสัง ).
• วัจ     วัดจะ- น. อุจจาระ. ( ป. ; ส. วรฺจสฺ).
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• นาคสังวัจฉระ    นากคะสังวัดฉะระ น. ปีมะโรง. (ป.).
• สัมพัจฉร    สำพัดฉะระ- น. ปี. (ป. สํวจฺฉร; ส. สํวตฺสร).
• สัมพัจฉร-    สำพัดฉะระ- น. ปี. (ป. สํวจฺฉร; ส. สํวตฺสร).
• มัจฉระ    ว. ริษยา; ตระหนี่, เห็นแก่ตัว. (ป.; ส. มตฺสร).
• สัมพัจฉรฉินท์    น. พิธีสิ้นปี, ตรุษ. (ป.).
• ระเบิดอัจฉริยะ    สมาร์ทบอมบ์ ระเบิดนำวิถี
• มหัจฉริย    มะหัดฉะริยะ- ว. น่าอัศจรรย์มาก. (ป.; ส. มหาศฺจรฺย).
• มหัจฉริย-    มะหัดฉะริยะ- ว. น่าอัศจรรย์มาก. (ป.; ส. มหาศฺจรฺย).
• มหัจฉริยะ    มะหัดฉะริยะ- ว. น่าอัศจรรย์มาก. (ป.; ส. มหาศฺจรฺย).
• มัจฉริยะ    น. ความตระหนี่. (ป.; ส. มาตฺสรฺย).
• มัจฉรี    น. คนตระหนี่. (ป.; ส. มตฺสรินฺ).
• อัจฉรา    ๑ อัดฉะรา น. นางฟ้า. (ป.; ส. อปฺสรสฺ). ๒ อัดฉะรา น. นิ้วมือ; ลัดนิ้วมือหนึ่ง, เวลาประเดี๋ยวเดียว, ชั่วพริบตา. (ป.).