หยําเป คือ

• เต็มที่
  เต็มที
  เลอะเทอะ

• หย     หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
• ยํา     คลุกเคล้า ปะปน ผสม เคล้าคละ วิพากษ์วิจารณ์
• ขี้เมาหยําเป    ขี้เมา
• เมาหยําเป    เมามาย เมาสะเงาะสะแงะ เมาหัวราน้ํา เมาแประ เมาแอ่น เมาแอ๋ แก่ดีกรี เมามาก
• ชายผ้าเป็นหยักๆ    ลูกไม้
• ซึมออกมาเป็นหยดน้ํา    จับตัวเป็นหยดน้ํา
• หยำเป    (ปาก) ว. มีความประพฤติเละเทะหมกมุ่นในอบายมุข เช่น เขาเป็นคนหยำเป; อาการที่เมามายจนครองสติไม่อยู่ ในคำว่า เมาหยำเป.
• เป็นหยัก    ขรุขระ เป็นฟันปลา
• ตาเหยี่ยว    ซึ่งมีตาที่แหลมคม ตาคมกริบ.ตาไว
• ล่าเหยื่อ    ฆ่า ล่าสัตว์
• เหย้าเรือน    บ้าน ที่อยู่อาศัย บ้านเรือน เรือน เหย้า
• ปลาเล็ก ๆ ชิ้นหนึ่งใช้เป็นเหยื่อปลา    ซีกไม้ สะเก็ดไม้ เศษเส้นใย เศษแผ่น เศษไม้ เสี้ยน แผ่นเล็กยาวบาง แผ่นแตก แผ่นไม้บาง ๆ
• หยุดเป็นพักๆ    ไม่สม่ําเสมอ ไม่เป็นระเบียบ
• คําเหยียดหยาม    คําหยาบ
• น่าเหยีดหยาม    ต่ําช้า เลวทราม น่าดูถูก