หุบเหวลึก คือ

• เหวลึก

• หุบ     ก. อาการรวมเข้าของสิ่งที่ขยายออก เช่น หุบร่ม ใบไม้หุบ; อาการที่แสงอาทิตย์ถูกเมฆบดบัง เรียกว่า แดดหุบ.
• หุบเหว     น. หุบเขาที่มีเหวลึก.
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหว     เหวฺ น. ช่องลึกลงไปในภูเขา, ช่องลึกหว่างเขา.
• เหวลึก     หุบเหวลึก แอ่งลึก
• ลึก     ว. ต่ำลงไปจากขอบมากกว่าปรกติ เช่น ชามก้นลึก, ไกลต่ำลงไปจากผิวหน้าหรือขอบบน เช่น ทะเลลึก น้ำลึก เหวลึก, ไกลเข้าไปจากขอบเป็นต้น เช่น ป่าลึก ซอยลึก;
• ห้วงเหว    ความสุดซึ้ง นรกหนึ่ง ปลัก ห้วงเหวหนึ่ง อเวจี
• หัวล้านได้หวี    (สำ) น. ผู้ที่ได้สิ่งซึ่งไม่เป็นประโยชน์แก่ตน มักพูดเข้าคู่กับ ตาบอดได้แว่น เป็น หัวล้านได้หวี ตาบอดได้แว่น.
• หัวฟัดหัวเหวี่ยง    ว. อาการที่โกรธจัด เช่น เขาโกรธจัด เดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงออกไป.
• หัวเหล็ก    เหล็ก
• หุ้มเหล็ก    แข็งแกร่งมาก ไม่ถูกทำลายได้ ไม่แตกสลาย
• ชุบเหล็ก    ชุบ
• ตับเหล็ก    น. ม้ามของหมู.
• หีบเพลงชัก    น. เครื่องดนตรีประเภทเครื่องลม ประกอบด้วยหีบ ๒ หีบ ส่วนใหญ่เป็นหีบสี่เหลี่ยม เชื่อมต่อกันด้วยท่อลมพับ ๒ ด้าน ด้านขวามือมีปุ่มกดหรือมีแผงแป้นนิ้ว ด้านซ้ายมือมีปุ่มกดบรรเลงเสียงต่ำและเสียงประสาน. (อ.
• หุบเขาลึก    หุบเขา แคนยอน หุบผาชัน ห้วยลึก