แหย่งช้าง คือ

• สัปคับ

• แห     ๑ น. ชื่อเครื่องจับปลาชนิดหนึ่ง ถักเป็นตาข่าย ใช้ทอดแผ่ลงในน้ำแล้วค่อย ๆ ดึงขึ้นมา. ๒ ( ถิ่น-ปักษ์ใต้, อีสาน ) ว. เปรียว, ไม่เชื่อง. ๓ (
• แหย     แหฺย ว. อาการที่ไม่สู้ใครหรือเก้ออาย.
• แหย่     แหฺย่ ก. เอานิ้วมือหรือปลายไม้เป็นต้นแยงเข้าไป; เย้า, ทำให้เกิดความรำคาญหรือไม่สงบอยู่ได้; ลองดูชั้นเชิง.
• แหย่ง     แหฺย่ง น. สัปคับ, ที่สำหรับนั่งผูกติดบนหลังช้าง, แหย่งช้าง ก็เรียก.
• หย     หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
• หย่ง     ๑ ก. ทำให้สูงขึ้น เช่น หย่งตัว, ทำสิ่งที่รวมตัวกันให้โปร่งหรือขยายตัวให้หลวมขึ้น เช่น หย่งฟาง หย่งผม หย่งเส้นบะหมี่, โหย่ง ก็ว่า. ๒ ว.
• ช้า     ๑ ว. ค่อย ๆ เคลื่อนไป, ไม่เร็ว, ไม่ไว, เช่น เดินช้า วิ่งช้า; ล่า, ไม่ทันเวลาที่กำหนด, เช่น มาช้า. ๒ ว. หยาบ, ชั่ว, เลว, ทราม, เช่น
• ช้าง     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Elephas maximus ในวงศ์ Elephantidae ตัวสีเทา จมูกยื่นยาวเรียกว่า งวง ตัวผู้มีงายาวเรียก ช้างพลาย
• แห่งชาติ    ชาตินิยม ทั่วทั้งชาติ ประจําชาติ ระดับชาติ ของชาติ
• คนยุแหย่    คนปล่อยข่าว
• ซึ่งแหย่    ซึ่งก้าวร้าว ซึ่งประตุ้น ซึ่งปลุกปั่น ซึ่งยั่ว
• ผู้ยุแหย่    ผู้ปลุกปั่น เครื่องเขย่าและผสม
• ผู้แหย่    สิ่งทีใช้แหย่ ไพ่โป๊กเกอร์ คนที่หยอกเย้าผู้อื่น
• ยิ้มแหย    -แหฺย ก. ยิ้มอย่างเก้ออาย.
• ยุแหย่    ก. ยุให้เขาแตกกัน เช่น ยุแหย่ให้เขาแตกสามัคคี.