chastisement [ʧæs'taɪzmənt] n. การลงโทษ การสั่งสอน การเฆี่ยนตี
ประโยค
14 เพราะข้าพเจ้ารับภัยอยู่วันยังค่ำและถูกขนาบอยู่ทุกเช้า 14 For all the day long have I been plagued, and chastened every morning.
19 มนุษย์ยังถูกตีสอนด้วยความเจ็บปวดบนที่นอนของเขาด้วย และด้วยความเจ็บปวดอย่างสาหัสในกระดูกต่างๆของเขา 19 He is chastened also with pain upon his bed, and the multitude of his bones with strong pain: