กระเหม็ดกระแหม่ คือ

• -แหฺม่
  ก. เขม็ดแขม่, ใช้จ่ายอย่างระมัดระวังเพราะเกรงว่าจะไม่พอใช้.

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหม     เหมะ- น. ทองคำ; ชื่อช้างตระกูล ๑ ใน ๑๐ ตระกูล เรียกว่า เหมหัตถี กายสีเหลืองดั่งทอง. ( ดู กาฬาวก ). ( ป. );
• ดก     ว. มาก, มากกว่าปรกติ, (มักใช้แก่สิ่งที่เกิดมีขึ้นตามธรรมชาติ) เช่น ต้นไม้ออกดอกออกผลมากกว่าปรกติ เรียกว่า ดอกดก ผลดก, ไก่ที่ไข่มากกว่าปรกติ
• กระแห     น. ชื่อปลาน้ำจืดชนิด Puntius schwanenfeldii ในวงศ์ Cyprinidae รูปร่างป้อมคล้ายปลาตะเพียนทอง มักมีสีแดงอ่อนบนครีบ
• แห     ๑ น. ชื่อเครื่องจับปลาชนิดหนึ่ง ถักเป็นตาข่าย ใช้ทอดแผ่ลงในน้ำแล้วค่อย ๆ ดึงขึ้นมา. ๒ ( ถิ่น-ปักษ์ใต้, อีสาน ) ว. เปรียว, ไม่เชื่อง. ๓ (
• แหม     ๑ แหฺม น. ปลอกรัดสิ่งของบางอย่าง เช่นลำกล้องปืนยาวแบบโบราณให้ติดกับราง ด้ามมีด ด้ามสิ่ว ไม้กวาดทางมะพร้าว. ๒ แหฺม ว.
• แหม่     แหฺม่ ว. เสียงขู่เด็กเล็ก ๆ ให้กลัว.
• ความกระเหม็ดกระแหม่    ความตระหนี่ ความประหยัด ความมัธยัสถ์
• ใช้จ่ายอย่างกระเหม็ดกระแหม่    ประหยัด
• กระเหม็ดกระเหมียด    -เหฺม็ด-เหฺมียด ก. ประหยัด. (ปาเลกัว).
• กระเหม็ดกระเเหม่    ประหยัด มัธยัสถ์
• กระแหมบ    adv. หายใจแผ่วๆ ชื่อพ้อง: แขม็บ คำตรงข้าม: แรง ตัวอย่างการใช้: เขาหายใจอย่างกระแหมบๆ

• อะไรคือเคล็ดลับที่ดีที่สุดสำหรับการเป็นเจ้าสาวกระเหม็ดกระแหม่ ?
• แถวนี้ก็กระเหม็ดกระแหม่จะแย่