ซึ่งหยุดยั้ง คือ

• ซึ่งขบติด
  ซึ่งอุดตัน

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• หย     หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
• หยุ     หฺยุ ( โบ ) ว. น่วม, อาการที่อ่อนจนกดบู้ลงได้.
• หยุด     ก. ชะงัก เช่น งูเลื้อยตัดหน้าเขาจึงหยุด, อยู่นิ่ง, อยู่กับที่, เช่น รถหยุด; พัก เช่น หยุดงานตอนเที่ยง, ไม่กระทำต่อ เช่น หยุดกิจการ, เลิก เช่น
• หยุดยั้ง     สอดแทรก กีดขวาง กีด กัน หยุด สกัด ยับยั้ง ระงับ สกัดกั้น ห้าม ทําให้ท้อแท้ ขัดขวาง หยุดชะงัก คัดค้าน ต้านทาน ยกเลิก กําราบ ปราบ ปราบปราม กําจัด
• ยุ     ก. กล่าวชักชวน ส่งเสริม หนุน หรือเป็นใจให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (มักใช้ในทางที่ไม่สมควร) เช่น ยุให้เขาทะเลาะกัน ยุให้โกรธ ยุให้กำเริบ.
• ยุด     ก. ฉุดไว้ เช่น ยุดมือ, ดึงไว้ เช่น ครุฑยุดนาค, รั้งไว้ เช่น ยุดไว้เป็นตัวประกัน.
• ยั้ง     ก. หยุด เช่น ตีไม่ยั้ง กินไม่ยั้ง ยั้งไม่ทัน ลื่นยั้งไม่อยู่, หยุดพักชั่วคราว เช่น ยั้งทัพอยู่ที่นครสวรรค์ ๓ คืน แล้วจึงเดินทัพต่อไป,
• ซึ่งหยุดนิ่ง    ซบเซา นิ่ง เฉื่อยชา แน่นิ่ง ซึ่งไม่เคลื่อนไหว ซึ่งไม่ไหวติง ที่ไม่ขยับเขยื้อน ที่ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้
• ซึ่งหยั่งไม่ถึง    ล้ําลึก ซึ่งยากหยั่งถึง
• หยังหยัง    ว. งาม. (ช.).
• ไม่หยุดยั้ง    v. ไม่หยุดลงแค่นั้น ตัวอย่างการใช้: ประเทศต้องมีการพัฒนาทางเศรษฐกิจโดยไม่หยุดยั้ง
• ซึ่งหยั่งรู้    กว้างขวาง ซึ่งประกันความเสียหายอย่างกว้างขวาง เข้าใจได้กว้าง
• ยังหยัง    ว. รูปงาม. (ช.).
• การหยุดยั้ง    การขวาง การยับยั้ง การระงับ การหยุด การหักห้าม การห้าม การล้มล้าง การขจัด การปราบปราม