มัญจกะ คือ

• มันจะกะ, มันจา
  น. เตียง, ที่นอน. (ป., ส. มญฺจ, มญฺจก).

• มัญจก     เตียง ที่นอน พระแท่นบรรทม มัญจกะ มัญจา
• จก     ก. ฉก เช่น ระวังงูจะจกเอา, ล้วง เช่น รู้สึกเหมือนกับว่ามีมือใครมาจกกระเป๋า, ควัก เช่น น้องคงแอบมาจกเงินไป ๕๐๐ บาท, ขุด เช่น จกแรง ๆ หน่อย
• กะ     พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
• ปัญจกะ    ปันจก, -จะกะ (แบบ) น. เบญจก, หมวด ๕. (ป.).
• บัญจก    บันจก น. หมวด ๕, ประชุม ๕, เช่น ขันธบัญจก. (ป. ปญฺจก).
• ปัญจก    ปันจก, -จะกะ (แบบ) น. เบญจก, หมวด ๕. (ป.).
• พัญจก    พันจก น. ผู้ล่อลวง. (ป., ส. วญฺจก).
• ลัญจกร    ลันจะกอน, ลันฉะกอน (แบบ) น. ตรา (สำหรับใช้ตีหรือประทับ), ใช้เป็นราชาศัพท์ว่า พระราชลัญจกร เช่น ประทับพระราชลัญจกร. (ป.).
• วัญจก    วันจก (แบบ) น. ผู้ลวง, คนคดโกง. (ป., ส.).
• สัญจกร    ตราประทับเล็ก ๆ ตราเล็ก ๆ เครื่องประทับตรา
• เบญจก    เบนจก น. หมวด ๕. (ป. ปญฺจก).
• ปัญจกรีฑา    การแข่งขันปัญจกรีฑา
• เบญจกูล    น. เครื่องยา ๕ อย่าง คือ ขิง ดีปลี ช้าพลู สะค้าน เจตมูลเพลิง. (ส. ปญฺจโกล).
• สูจกะ    -จะกะ น. ผู้ชี้แจง; ผู้นำจับ; ผู้ส่อเสียด. (ป., ส.).
• ตราลัญจกร    ลัญจกร