อุษมัน คือ

• อุดสะมะ, อุดสะมัน
  น. ไอ, ไออุ่น. (ส.; ป. อุสุม, อุสุมา).

• อุ     น. น้ำเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.
• มัน     ๑ น. ชื่อเรียกไม้เถาหรือไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ที่หัวใช้เป็นอาหารได้. ๒ น. เนื้อเยื่อเกี่ยวพันชนิดหนึ่งในคนและสัตว์ มีลักษณะนุ่ม ๆ
• อุษมะ    อุดสะมะ, อุดสะมัน น. ไอ, ไออุ่น. (ส.; ป. อุสุม, อุสุมา).
• ครีษมายัน    คฺรีดสะ- (ดารา) น. จุดสุดทางเหนือ เมื่อดวงอาทิตย์ปรากฏในราววันที่ ๒๒ มิถุนายน เป็นจุดในหน้าร้อน มีกลางวันยาวที่สุด เรียกว่า ครีษมายัน (summer solstice), คู่กับ เหมายัน, อุตตรายัน ก็เรียก. (ส. คฺรีษฺ
• วันครีษมายัน    21 มิถุนายน ครีษมายัน
• ษมา    สะมา ก. กล่าวคำขอโทษ. น. การยกโทษให้เมื่ออีกฝ่ายหนึ่งยอมรับผิด, ขมา ก็ว่า. (ส. กษมา; ป. ขมา).
• กษมา    ๑ กะสะ- (แบบ) น. ความอดกลั้น, ความอดโทษ, เช่น พระกษมาเสมอหล้า สี่แดน. (ยวนพ่าย). ก. กล่าวคำขอโทษ, โดยมากใช้ว่า ษมา. (ส. กฺษมา; ป. ขมา). ๒ กะสะ- (แบบ) น. แผ่นดิน. (ส. กฺษฺมา; ป. ฉมา).
• ขอษมา    ก. ขอขมา.
• ลักษมณ์    ลัก น. ชื่อน้ององค์หนึ่งของพระรามในเรื่องรามเกียรติ์. (ส. ลกฺษฺมณ).
• ลักษมี    ลักสะหฺมี น. โชคลาภ, ความเจริญ, ทรัพย์; ความงาม, เสน่ห์, สิริ; ชื่อเจ้าแม่แห่งลาภและความงาม เป็นชายาพระนารายณ์. (ส.).
• สูกษมะ    สูกสะมะ ว. สุขุม, ละเอียด. (ส. สูกฺษม; ป. สุขุม).
• เกษม    กะเสม น. ความสุขสบาย, ความปลอดภัย, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น สุขเกษม เกษมศานต์. (โบ เขียนเป็น กระเษม, เขษม ก็มี). (ส.; ป. เขม).
• เขษม    ขะเสม น. เกษม, ความสบายใจ, ความพ้นภัย. (ป. เขม; ส. เกษม).
• โกษม    กะโสม น. ผ้าใยไม้ (ผ้าลินิน), ผ้าขาว, ผ้าป่าน, เช่น อีกโกษมสวัสดิวรรณึก. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ส. เกฺษามฺ).
• โขษม    ขะโสม น. ผ้าใยไหม (ผ้าลินิน), ผ้าขาว, ผ้าป่าน. (ป. โขม; ส. เกฺษาม). (แผลงมาจาก โขม).