วัชระ คือ

• วัดชะระ-
  น. วชิระ. (ส. วชฺร; ป. วชิร).

• วัช     ๑ ( แบบ ) น. วชะ, คอกสัตว์. ( ป. วช). ๒ วัดชะ- น. สิ่งที่ควรละทิ้ง; โทษ, ความผิด. ( ป. วชฺช; ส. วรฺชฺย, วรฺชฺช). ๓ น. การพูด,
• วัชร     วัดชะระ- น. วชิระ. ( ส. วชฺร; ป. วชิร).
• ชร     ชฺระ- เป็นพยางค์หน้าของคำที่ตั้งต้นด้วยตัว ช ในบทกลอน เช่น ชทึง เป็น ชรทึง. ๑ ชอน น. ลวดลาย, ลายประกอบริม, ระบาย, เช่น ขนนเขนยชร. ( ข. ). ๒
• ชระ     ๑ ชฺระ ว. สะอาด, บริสุทธิ์, เช่น ให้ฉลักแสบกภาพอันชระ. ( สมุทรโฆษ ). ๒ ชฺระ เป็นพยางค์หน้าของคำในบทกลอน เช่น ชระงม ชระง่อน.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ชระมัว    ชฺระ- (กลอน) ว. ขมุกขมัว, ยังไม่สว่าง, เช้าตรู่, มืด, เช่น ชระมัวทั่วทิศเอียง อากาศ. (นิ. นรินทร์).
• ชรัว    ชฺรัว น. ซอกเขา, หุบเขา.
• วัชร-    วัดชะระ- น. วชิระ. (ส. วชฺร; ป. วชิร).
• วัชรี    น. พระอินทร์. (ส.).
• วัชรินทร์    น. พระอินทร์. (ส. วชฺรินฺ, วชฺร + อินฺทฺร).
• วัยชรา    น. วัยที่ต่อจากวัยกลางคน อายุเกิน ๖๐ ปี.
• วีลแชร์    รถเข็นผู้ป่วย เก้าอี้รถเข็น
• ชระงม    ชฺระ- (กลอน) น. ป่ากว้าง, ป่าใหญ่. ว. เปลี่ยวเปล่า, เงียบสงัด, เช่น อยู่ชระงมนั้น. (ม. คำหลวง มหาราช).
• ชระงำ    ชฺระ- (กลอน) ว. คลุ้ม, มืด, งำ.
• ชระง่อน    ชฺระ- (กลอน) น. ชะง่อน, หินที่เป็นปุ่มเป็นแง่ยื่นออกมาจากเขา.

• นายวัชระ เพิ่มพิทักษ์ ผู้อำนวยการอาวุโส สายงานธุรกิจ
• นพ . พิชญา นาควัชระ งดออกตรวจที่ สมิติเวช สุขุมวิท ในวันนี้
• พญ . รัชภรณ์ ทวีสกุลวัชระ งดออกตรวจที่ สมิติเวช ศรีนครินทร์ ในวันนี้
• สนามฟุตซอลสามหนวด ห้าแยกวัชระพล
• บ้านหลังที่สองของ ' อั๋น วัชระ '
• คุณ ธัญญลักษณ์ วัชระชัยสุรพล
• นายวัชระ วุฒิพุธนันท์
• นพ .พรชัย วัชระวณิชกุล
• ฉัตรชัย ทวีสกุลวัชระ
• นายวัชระ ก้องพลานนท์